Żaba w akwarium - Karlik Szponiasty

Karlik Szponiasty
(Grzbietorodowate)

Występowanie

W warunkach naturalnych żaba ta zamieszkuje stałe lub wolno płynące wody nizinnych lasów deszczowych w strefie równikowej środkowej Afryki (Nigeria, Kamerun, Gabon, Gwinea Równikowa). Jest to bardzo powszechny gatunek wodny w tamtejszych rejonach. Nie należy mylić go z żabą szponiastą, która dorasta do kilkunastu centymetrów długości.

Wygląd zewnętrzny

Płaz ten charakteryzuje się szaro brązowym ubarwieniem ciała, z ciemniejszymi plamkami oraz z jasnym podbrzuszem. Skóra pokryta jest niewielkimi brodawkami. Jego głowa jest stożkowata, oczy okrągłe i płaskie, bez powiek. Nie posiada także języka. Tylne kończyny są długie i zakończone pazurami. Ich budowa nie pozwala karlikowi na poruszanie się po suchym lądzie, co nie oznacza, że nie wychodzi czasem z wody. Palce tylnych i przednich nóg połączone są błonami pławnymi. Żabki te oddychają powietrzem atmosferycznym (posiadają płuca), ale są typowo wodnymi zwierzętami. Skóra tego gatunku ulega silnemu zrogowaceniu, czego efektem jest odchodzenie jej płatami (naturalne zjawisko). Samice są nieco większe i masywniejsze w partiach brzusznych. Samiec wydaje dźwięki w okresie rozrodczym oraz posiada w pachwinach za przednimi nogami podskórny gruczoł, który uwypukla się w okresach aktywności seksualnej na powierzchni skóry w postaci biało różowego zgrubienia.

Usposobienie

Jest to aktywny , ciekawski gatunek, który może być trzymany z rabami czy krewetkami. Należy jednak pamiętać, że ikra, narybek oraz młode krewetki będą stanowiły urozmaicenie ich diety. Ryby, które będziemy chcieli połączyć z karlikiem nie powinny być drapieżnikami, nie powinny być też większe od żabek. Unikamy ryb typu "glonojad" lub posiadających otwór gębowy w kształcie przyssawki (uznają żabkę za kamień, z którego można zeskrobać pożywienie), unikamy także ryb o wydłużonych płetwach - te z kolei będą nękane przez płazy. Gatunek tych żab szybko przystosowuje się do nowych warunków - jest dość wytrzymały i odporny. Posiada również zdolność do regeneracji utraconych kończyn.

Akwarium

Przygotowując akwarium dla naszych żabek musimy wziąć pod uwagę przede wszystkim powierzchnię dna zbiornika - im większa, tym lepsza. Poziom wody natomiast nie może przekraczać wysokości 25-30cm, gdyż będą miały one utrudnioną drogę do powierzchni w celu zaczerpnięcia powietrza. Wyposażenie zbiornika powinny stanowić filtr (z zabezpieczonym wylotem i wolnym przepływem) oraz grzałka (odpowiednio zabezpieczona przed ewentualnym poparzeniem delikatnej skóry żaby). Oświetlenie nie jest wymagane, a jeżeli go zastosujemy, to powinno być rozproszone. Dodatkowo w akwarium zapewniamy dużą ilość kryjówek (korzenie, rośliny itp), szczelne przykrycie zbiornika. Dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie roślin pływających o szerokich liściach, jednak niezbędne jest pozostawienie wolnych przestrzeni na powierzchni wody. Zastosowane podłoże oraz elementy dekoracyjne nie powinny mieć ostrych krawędzi. Woda powinna być czysta i odstana, systematycznie podmieniana raz w tygodniu (około 25%).

Rozmnażanie

Żaby te charakteryzują się ciekawymi zachowaniami w okresie rozrodczym. Dojrzałość płciową osiągają mniej więcej po roku od wylęgu. Wówczas samiec obiera terytorium na dnie zbiornika, najczęściej w ustronnym i zacisznym miejscu (o powierzchni do 4 dm²). Nocną porą zaczyna śpiewać / rechotać. Przyjmuje wówczas charakterystyczną pozycję - z wyprostowanymi tylnymi kończynami, jakby się podpierał na przednich. Seria dźwięków jest przerywana, samiec zmienia nieznacznie pozycję zwracając głowę w innym kierunku. I tak przez kilka godzin. Przerywa śpiewanie tylko w celu zaczerpnięcia powietrza lub w czasie żerowania. Całe to śpiewanie ma na celu zwabienie do obranego terytorium samicy. Jednak często się zdarza, że w obrębie wyznaczonego rewiru pojawi się inny samiec lub w ogóle inne zwierzę. Gdy nasz samiec usłyszy śpiew innego samca, wówczas stara się go niezwłocznie zlokalizować, a następnie odstraszyć (można wówczas zaobserwować, jak dwie żaby próbują się przepychać wzajemnie za pomocą pysków i przednich łap). Kiedy natomiast w obrębie terytorium pojawi się zwierzę, które nie wydaje dźwięków, samiec niezwłocznie wykonuje uścisk godowy (tzw. ampleksus pachwinowy). Jest to odruch bezwarunkowy, dlatego może być wykonany na każdym poruszającym się obiekcie - niezależnie czy będzie to zwierzę czy przedmiot. Jeżeli trafi się samiec karlika (nieśpiewający) lub niedojrzała samica, wówczas odpowiednimi ruchami tylnych nóg i miednicy wskazują one naszemu samcowi pomyłkę i uścisk zostaje zwolniony w przeciągu kilku-kilkunastu minut. W momencie, gdy trafi na płodną samicę, to przestaje go już interesować własne terytorium, zdobywanie pożywienia czy nawet zaczerpywanie powietrza. Uścisk nie jest zwalniany do momentu złożenia wszystkich jaj, a samiec biernie przytwierdzony do samicy poddaje się jej losowi nawet przez następnych kilka godzin. Samica nie od razu przystępuje do złożenia jaj, jednak ich składanie odbywa się zawsze wg pewnego schematu. Samica podpływa do zwierciadła wody (z samcem na plecach), zaczerpuje powietrza, po czym obraca się do góry nogami (w taki sposób, że jej odbyt i odbyt samca wystaje nieco ponad powierzchnię wody), składa partię jaj, którą samiec zapładnia w tym samym momencie (zazwyczaj do 10 sztuk), okręca się z powrotem i udaje na dno w celu odpoczynku (kilkanaście minut). Cały ten proces trwa jakieś 30-40 sekund, odbywa się w ciszy i powtarza się wielokrotnie, aż samica złoży wszystkie jaja (około 50 podejść). O zakończonym dziele samica informuje samca poprzez wyprostowanie tylnych kończyn. Samiec zwalnia uścisk. Jaja są wielkości około 1,2 mm i wylęgają się w przeciągu 1-2 dób. W początkowym okresie życia larwy przebywają na powierzchni wody. Dopiero po 3-4 dniach od wylęgu przystępują do aktywnego pływania w poszukiwaniu pożywienia. Rodziców należy usunąć, gdyż są kanibalami. Młode są bardzo wrażliwe na jakość wody (konieczne prawie codzienne podmiany jej części) i rosną bardzo szybko. Już po około 1-2 miesiącach następuje przeobrażenie w pełnowartościowe, lecz małe żabki.

Pokarm

Są to drapieżniki - zarówno kijanki, jak i dorosłe żaby. Mięsożerne. Ich dietę powinny stanowić żywe lub mrożone pożywienie. Chętnie zjadają: rozwielitkę, ochotkę, komary, rureczniki, dżdżownice, narybek, krewetki (kawałki), kawałki ryb słodkowodnych. Pożywienie powinno być urozmaicone. Młode żaby karmimy codziennie, starsze co 2-3 dni.