Wyróżniamy krewetki karłowate (np.: Tiger, Bee, Fire Red, Amano), filtrujące oraz wielkoramienne (np.: Ghost). Poniżej wyszczególniono najczęściej spotykane odmiany zamieszkujące akwaria.
Przyjęto się uważać, że krewetki są dobrym antidotum na porost glonów i mchów. Owszem do diety tych skorupiaków zalicza się glony, jednak w akwariach borykających się z problemem wszelkich zakwitów w 99% mamy do czynienia z występowaniem amoniaku, azotynów lub azotanów oraz znacznym niedoborem tlenu rozpuszczonego w wodzie (do tego dochodzą oczywiście fosforany). Wszystkie te związki są w nadmiarze zabójcze dla krewetek - dlatego glony zawsze powinny być pod ścisłą kontrolą w zbiornikach, w których trzymamy te małe żyjątka. Powinniśmy też pamiętać, że wymagają krystalicznie czystej wody, bogatej w tlen, wolnej od metali ciężkich (szczególnie miedzi) oraz innych substancji chemicznych. Dla dobrego ich samopoczucia zbiornik musi być gęsto obsadzony roślinami i zawierać powinien liczne kryjówki. Jeżeli decydujemy się na akwarium ogólne z rybami, to nie dobieramy ryb, które mogą zmieścić w swoich pyskach te bezkręgowce (z pewnością skonsumują je) oraz takich, których w warunkach naturalnych pożywienie stanowią skorupiaki (drapieżników). Neonki, mikrorazbory, kiryski oraz otoski wydają się bezpiecznymi współtowarzyszami. Zestresowane krewetki często tracą barwy oraz wyskakują z akwariów, a samice inkubujące pod ogonem jaja mogą je porzucić. Pamiętamy również o filtrach gąbkowych (żeby zapobiec odfiltrowaniu co mniejszych osobników), grzałce i oświetleniu niezbędnych do prawidłowego rozwoju. Krewetki są żyjątkami stadnymi. Pewniej czują się w większej grupie. Przyjęto zasadę, że na każde 5 krewetek (oczywiście karłowatych) powinno przypadać 20 litrów wody.
Do grupy serrata zaliczane są gatunki: Caridina serrata, Caridina cantonensis (od niego pochodzą odmiany barwne Bee, Red Crystal, Tiger), Caridina sphyrapoda, Caridina ananoensis, Caridina apodosis, Caridina yulinica, Caridina wamingensis, Caridina mutata, Caridina trifasciata i inne. Ta przynależność wciąż ulega zmianie, spowodowane jest to ciągłymi badaniami oraz "trendami" naukowców w danym momencie. A jaką wartość mają te informacje dla przeciętnego hodowcy i miłośnika tych skorupiaków? Właściwie żadną. Cechy morfologiczne praktycznie są niewidoczne gołym okiem, natomiast wzajemne krzyżowanie się gatunków z grupy serrata jest nie potwierdzone naukowo ("szkodliwe" krzyżowanie się). Dodatkowo dzikie okazy z tej grupy są niedostępne w sklepach, a jedynie selektywnie hodowane odmiany barwne. Moim zdaniem całe zamieszanie dotyczy tego, że wzajemne krzyżowanie się krewetek typu Bee i Tiger powoduje bezpowrotny powrót do form dzikich (niestety nie działa tu zasada łączenia barw), a tego nikt z nas nie chce. Zatem pamiętajmy: nie trzymamy razem krewetek Red Crystal, odmian barwnych Bee i Tiger.
