Krewetka Tiger (Caridina Cantonensis Sp. Tiger)

Występowanie

Krewetka dziko żyjąca w wodach Chin.

Wygląd zewnętrzny

Istnieje cała gama odmian barwnych tej krewetki, np.: czarna (Black Tiger), niebieska (Blue Tiger), czerwona (Red Tiger), itp. Gatunek ten charakteryzuje się beżowo szarym kolorem ciała z ciemnobrązowymi, poprzecznymi, przerywanymi pręgami (w sumie jest ich pięć, pierwsze dwie odginają się w stronę głowy, kolejne trzy w stronę ogona) oraz dwoma ciemnobrązowymi plamami: na głowie i u nasady ogona. Głowa i ogon są pomarańczowe. Dodatkowo całe ciało upstrzone jest maleńkimi brązowymi kropeczkami. Płeć określić można jedynie, gdy krewetki osiągną dojrzałość płciową. Wówczas samice są nieco większe, z widocznym siodłem za głową oraz odgiętym ogonem do góry.

Usposobienie

Jest to gatunek stadny, dobrze czuje się w towarzystwie kilu osobników. Spokojny, cichy i towarzyski. Jak wszystkie krewetki, również i Tiger zrzucają pancerz. Wówczas stają się apatyczne, pozbawione apetytu. Ukrywają się wśród roślinności, żeby po kilku dniach pojawić się ponownie w miejscach żerowania. Sytuacje stresowe (transport, drapieżniki w zbiorniku lub bardzo aktywne ryby, gwałtowne zmiany parametrów wody itp.) powodują u nich wytracanie barw lub ich zmianę (np. na czerwony kolor), a zła jakość wody może je zmusić do opuszczenia zbiornika (wyskakiwania z niego). Są to padlinożercy, których nie należy przekarmiać (wymagane karmienie raz dziennie taką ilością pożywienia, aby znikła w przeciągu 2 godzin). Sporadyczne, jedno- lub dwudniowe przerwy w karmieniu sprzyjają oczyszczaniu się krewetek.

Akwarium

Gatunek ten wymaga stabilnych i dojrzałych akwariów, z krystalicznie czystą wodą. Wrażliwa jest na związki azotu i miedzi w wodzie (unikamy leków zawierających miedź, a nawet zbiorników, w których wcześniej przeprowadzaliśmy taką kurację) oraz inne chemikalia. Wrażliwa również na gwałtowne zmiany parametrów wody. Konieczne jest systematyczne czyszczenie dna zbiornika oraz regularne podmiany części wody (około 30%). Niezbędne dobre napowietrzanie i duża ilość tlenu rozpuszczonego w wodzie. Gatunek ten dobrze czuje się w zbiornikach ogólnych (tylko z małymi gatunkami ryb, które nie pływają za szybko i nie są drapieżnikami). Wymagane jest miękkie i drobne podłoże, liczne kryjówki wśród kamieni i korzeni (tworzącymi groty i jaskinie), łupin orzecha kokosowego, skorup doniczek itp., gęsta roślinność o drobnych liściach. Unikamy trzymania ich z krewetkami typu Bee - będą się krzyżowały. Natomiast bezpiecznie mogą wspólnie przebywać z krewetkami neocardina (np. Red Cherry).

Rozmnażanie

Rozmnażanie tego gatunku nie przysparza większych kłopotów. Dojrzałe osobniki same łączą się w pary i zapładniają. Samiec wyczuwając płodną samicę pływa gwałtownie wkoło zbiornika i niej samej, po czym styka się z nią na kilka sekund (przeważnie w pozycji "na krzyż") i odpływa. W tym momencie doszło do zapłodnienia. Czasem pierwsze podejście się nie udaje, dlatego może nastąpić kolejne. Zapłodnione jaja (około 30-40 sztuk) są deponowane pod odwłokiem samicy i są przytrzymywane przez jej tylne odnóża. W takiej pozycji pozostają do dnia wylęgu (jakieś 3-4 tygodnie). Samica przez cały ten okres wachluje je ogonem, przekłada między sobą - wszystko w celu odpowiedniego napowietrzania ich oraz zapobieżeniu przed zepsuciem. Zestresowana, przestraszona lub niedoświadczona mama może porzucić jaja. Na kilka dni przed wylęgiem na każdym jaju pojawiają się dobrze widoczne 2 czarne kropki - oczy. Młode wylęgają się w pełni samodzielne (od razu gotowe do żerowania) i są mniejszą wersją rodziców. Jednak ich narządy wewnętrzne (przede wszystkim rozrodcze) nie są w pełni wykształcone. Będą się stopniowo rozwijać poprzez kolejne linienia, aż do osiągnięcia pełnej dojrzałości (ten typ metamorfozy skorupiaków nazywany jest przeobrażeniem niezupełnym). Młode wymagają do ochrony przed potencjalnymi drapieżnikami gęstej roślinności, a przed odfiltrowaniem odpowiedniego zabezpieczenia wlotu używanego filtra (np.: gąbką). Po wylęgu samice są natychmiast gotowe do ponownego zapłodnienia. Bardzo często można zaobserwować jaja z oczami noszone pod ogonem i jednocześnie siodło tuż za głową (niezapłodnione jaja czekające na swoją kolej).