Gupik (Poecilia Reticulata)

Występowanie

Dzika forma gupika, inaczej pawiego oczka, pochodzi ze słodkich i słonawych wód północnej części Ameryki Południowej, okolic Trynidadu, Martyniki oraz Barbadosu. Do Europy został sprowadzony w latach 1907-1908. Obecnie można go spotkać na prawie wszystkich kontynentach (wody słodkie i słonawe, stojące i płynące).

Wygląd zewnętrzny

Samice gupika znacznie różnią się od samców - charakteryzują się jednolitym, zielonożółtym ubarwieniem i beczułkowatym brzuchem. Samce są dużo mniejsze, mają rozwiniętą znacznie płetwę ogonową, a całe ich ciało pokrywają różnokolorowe plamki, układające się w ciekawe wzory. Dodatkowo posiada on gonopodium – zewnętrzny narząd kopulacyjny. W niewoli wyhodowano wiele różnobarwnych odmian przewyższających formę wyjściową wielkością, kształtem płetw oraz bogactwem kolorów. Wielu akwarystów specjalizujących się w hodowli i selekcji tego gatunku dąży do uzyskiwania nowych, niezwykłych odmian. Opracowane są międzynarodowe standardy, którym odmiany te muszą odpowiadać i według których są oceniane oraz nagradzane na międzynarodowych wystawach akwarystycznych.

Usposobienie

Ryby te nie są zbytnio wymagające – spokojne, łagodne, towarzyskie (polecane dla początkujących akwarystów), żyją parami. Można je trzymać z innymi rybami o podobnym uosobieniu, zwłaszcza dobrze czują się w towarzystwie mieczyków, zmienniaków oraz molinezji. Są wszystkożerne, ale nie lubią monotonnej diety (chętnie zjadają larwy komara, plankton, glony, sałatę czy szpinak).

Akwarium

Gupik uważany jest powszechnie za rybę łatwo znoszącą niedociągnięcia początkującego akwarysty, jednak optymalne warunki do jego hodowli to: czysta woda, lekko zasadowa, o temperaturze 22-24ºC. Akwarium powinno być obsadzone roślinami zapewniającymi schronienie potomstwu (kabomba, limnofila, wywłócznik, strzałki, rotala, nurzańce lub małe gatunki żabienic). Pawie oczko lubi mocne oświetlenie, a także lubi podskubywać glony (niezbędny dodatek do jego diety). Gupiki mają szybką przemianę materii (jak wszystkie gatunki z tej rodziny), toteż woda w akwarium musi być często podmieniana na świeżą.

Rozmnażanie

Rybki te łatwo się rozmnażają - są jajożyworodne. Zapłodnienie jest wewnętrzne (ciężarną samicę poznać można po ciemnej plamie ciążowej na brzuchu), a samica po kilkutygodniowej ciąży, w zależności od temperatury wody - co 4 do 8 tygodni, rodzi samodzielne młode - od kilku do kilkudziesięciu sztuk. Gupiki nie opiekują się młodymi, chętnie się nimi żywią (dlatego powinno się narybek odławiać do oddzielnego akwarium). Gupik jako gatunek odznacza się niezwykłą zdolnością tworzenia nowych odmian i mutacji, dlatego hodując czyste odmiany należy bardzo skrupulatnie przestrzegać, by przypadkowo nie wprowadzić do akwarium osobników o cechach innej odmiany. Samica raz zapłodniona przez samca innej odmiany jest już dla hodowli stracona. Dzięki zdolności długiego przechowywania nasienia w drogach rodnych, będzie w kolejnych miotach wydawała potomstwo o cechach mieszanych.