| Gatunek | Pstrążenica Marmurkowana |
|---|---|
| Nazwa łacińska | Carnegiella Strigata |
| Rodzina | pstrążeniowate |
| Występowanie | Ameryka Południowa |
| Długość | 4 cm |
| Temperatura | 24 - 28°C |
| Twardość wody | miękka - średnio twarda |
| pH | 5.0 - 7.5 |
| Zbiornik | 50 L |
| Pokarm | żywy, suchy |
W warunkach naturalnych gatunek występuje w leśnych strumieniach, dopływach z wartkim przepływem wody, z bogatą roślinnością (przede wszystkim pływającą) w zasadzie na całym obszarze dorzecza Amazonki (Kolumbia, Peru, Brazylia, Gujana).
Ryba charakteryzuje się bocznie spłaszczonym ciałem o grzbiecie niemal prostym, z trójkątnym kształtem brzucha. Płetwy piersiowe znacznie ma powiększone, uniesione ku górze (przypominają w tej postaci skrzydełka). Wyróżnia się kilka odmian barwnych w zależności od ich lokalizacji w naturze. Podstawowa odmiana ma ciało oliwkowo beżowe, które rozdzielone jest przez dwie pręgi biegnące poziomo od oczu do nasady płetwy ogonowej (pierwsza jest złota, poniżej niej czarna). Z kolei na brzuchu widoczny jest ciemny wzór układający się w schemat marmuru. Dolna część ciała dodatkowo otoczona jest czarną linią. Płetwy są przezroczyste. Ciężko jest rozróżnić dymorfizm płciowy pomiędzy samcem i samicą. Jedyną wskazówką może być nieco grubszy brzuch u samicy, gdy osiągnęła ona już dojrzałość płciową (patrząc z góry).
Jest to spokojna i nieśmiała rybka, która nie będzie konkurowała z bardziej agresywnymi gatunkami, nawet o pożywienie. Zagrożona wyskakuje z akwarium – próbuje latać (w środowisku naturalnym potrafi latać na dystansie nawet kilku metrów i często przewraca się na bok imitując opadłe liście ). Jest stadna i dobrze jest ją trzymać w grupie minimum 6 osobników. Pływa przeważnie pod powierzchnią wody, pobiera pożywienie z jej lustra – żeruje o świcie i zmierzchu. Za współtowarzyszy dobieramy jej podobnych rozmiarów i równie ciche gatunki: tetry, brzanki, danio, kardynałki, pielęgnice karłowate, zbrojniki, kiryski. Ryba ta podatna jest na ospę rybią, dlatego należy ją bezwzględnie poddać kilkutygodniowej kwarantannie po zakupie.
Gatunek ten powinien być hodowany w dobrze obsadzonym zbiorniku, z wolnymi przestrzeniami do pływania (w górnych warstwach wody). Konieczna roślinność pływająca, jednak należy pozostawić nieco wolnej przestrzeni na karmienie ryb. Wymagane szczelne przykrycie akwarium, dobranie takiego poziomu wody, aby ryba miała miejsce do skakania, umiarkowany przepływ wody, systematyczne podmiany jej części raz na dwa tygodnie. Ryba bardzo dobrze czuje się także w zbiorniku biotopowym. Wówczas stosujemy rośliny pływające oraz kawałki dryfującego drzewa, piaszczyste podłoże, ściółkę z liści bukowych lub dębowych (pamiętamy o ich wymianie co kilka tygodni), poskręcane korzenie.
Gatunek jajorodny. Jego hodowla nie należy do łatwych. Powinno się go rozmnażać w osobnym akwarium o słabym oświetleniu, z pływającymi roślinami o miękkich i drobnych liściach, z dodanym torfem do filtra, szczelnie przykrytym. Woda powinna być miękka, o pH 5,5-6,5 oraz temperaturze 24-26˚C. Najlepiej jest przenieść do niego grupę ryb, które karmimy obficie żywymi pokarmami (para/pary dobierze się sama z grupy). Tarło odbywa się przy powierzchni wody, wśród roślin, poprzedzone jest intensywnymi zalotami. Ikra rozrzucana jest swobodnie – jest mało kleista przez co prawie w całości opada na dno. Rodziców niezwłocznie usuwamy po tarle – jedzą jaja. Po 1-1,5 dnia (w zależności od temperatury wody) następuje wylęg larw, po kolejnych 5 dniach narybek swobodnie pływa w poszukiwaniu pożywienia.
