Krewetka Red Cherry (Neocaridina Davidi Var. Red)

Występowanie

Jest to krewetka słodkowodna, która nie występuje w naturze, a stanowi odmianę barwną krewetki Neocaridina heteropoda.

Wygląd zewnętrzny

Jest to czerwona odmiana krewetki, która w warunkach naturalnych zabarwiona jest na zielono brązowawy z delikatnymi czerwonymi kropeczkami. Intensywność jej barwy zależy od wielu czynników zewnętrznych (kolor podłoża, dieta, odczyn pH i temperatura wody, czynniki stresowe itp.). Jak wszystkie krewetki, posiadają pancerz, który zrzucają co jakiś czas, gdy rosną. Nie powinno się go wyławiać z akwarium, gdyż stanowi źródło wapnia dla tych skorupiaków. Samce są mniejsze, mniej jaskrawe, z cieńszym ogonem. Samica natomiast charakteryzuje się jasnym podbrzuszem oraz czerwonym korpusem upstrzonym w nieregularne plamki.

Usposobienie

Żyją w grupach, są aktywne, nieagresywne. Przebywają głównie wśród roślin, zwłaszcza, gdy zrzucają pancerz. Wyginają wówczas ciało w kształcie litrey U próbując dotknąć głową ogona. Są skutecznymi sprzątaczami zbiorników, gdyż z natury są padlinożercami. Żwawe podskoki w kierunku pożywienia świadczą o dobrej kondycji tych zwierzątek. Dobrymi kompanami dla tego rodzaju krewetek będą kardynałki, neonki, danio, gupiki, małe gatunki tetr i inne małe żyworódki (unikamy drapieżników).

Akwarium

Są to łatwe w hodowli skorupiaki - jedne z bardziej odpornych. Szkodzi im niewłaściwa temperatura lub skład chemiczny wody (wrażliwe są na azotany, amoniak, chlor, chloroaminy oraz leki zawierające miedź). W zbiornikach stabilnych, bez gwałtownych zmian parametrów wody będą czuły się doskonale i łatwo się rozmnożą. Polecane jest akwarium o ciemnym podłożu, na którego tle będą eksponowały swoje żywe barwy. Niezbędne są kryjówki wśród korzeni, skorup doniczek, roślin (np.: mech jawajski, rogatek, hiacynt wodny, moczarka). Krewetki te nie niszczą roślin - żywią się glonami porastającymi je (jednak zbyt duża obecność glonów w zbiorniku może wskazywać na zwiększoną ilość szkodliwych azotanów) oraz rozkładającą się substancją roślinną (organiczną). Konieczne są systematyczne (raz w tygodniu) podmiany 30% wody, zastosowanie dobrego napowietrzania o delikatnym ruchu wody, filtrów najlepiej gąbkowych oraz aktywnego oświetlenia nawet przez 10h.

Rozmnażanie

Rozmnażanie tego gatunku nie przysparza większych kłopotów. Dojrzałe osobniki same łączą się w pary i zapładniają. Samiec wyczuwając płodną samicę pływa gwałtownie wkoło zbiornika i niej samej, po czym styka się z nią na kilka sekund (przeważnie w pozycji "na krzyż") i odpływa. W tym momencie doszło do zapłodnienia. Czasem pierwsze podejście się nie udaje, dlatego może nastąpić kolejne. Zapłodnione jaja są deponowane pod odwłokiem samicy i są przytrzymywane przez jej tylne odnóża. W takiej pozycji pozostają do dnia wylęgu (jakieś 30-45 dni). Samica przez cały ten okres wachluje je ogonem, przekłada między sobą - wszystko w celu odpowiedniego napowietrzania ich oraz zapobieżeniu przed zepsuciem. Zestresowana, przestraszona lub niedoświadczona mama może porzucić jaja. Na kilka dni przed wylęgiem na każdym jaju pojawiają się dobrze widoczne 2 czarne kropki - oczy. Młode wylęgają się w pełni samodzielne (od razu gotowe do żerowania) i są mniejszą wersją rodziców (około 2 mm). Jednak ich narządy wewnętrzne (przede wszystkim rozrodcze) nie są w pełni wykształcone. Będą się stopniowo rozwijać poprzez kolejne linienia, aż do osiągnięcia pełnej dojrzałości (ten typ metamorfozy skorupiaków nazywany jest przeobrażeniem niezupełnym). Młode wymagają do ochrony przed potencjalnymi drapieżnikami gęstej roślinności, a przed odfiltrowaniem odpowiedniego zabezpieczenia wlotu używanego filtra (np.: gąbką). Po wylęgu samice są natychmiast gotowe do ponownego zapłodnienia. Bardzo często można zaobserwować jaja z oczami noszone pod ogonem i jednocześnie siodło tuż za głową (niezapłodnione jaja czekające na swoją kolej). Przy rozmnażaniu krewetek pamiętamy, aby nie były trzymane w jednym zbiorniku różne gatunki z tego samego rodzaju. W przeciwnym razie będą się wzajemnie krzyżowały.