| Gatunek | Rak Patzcuaro |
|---|---|
| Nazwa łacińska | Cambarellus Patzcuarensis Sp. Orange |
| Rodzina | Cambaridae |
| Długość | 4 - 5 cm |
| Temperatura | 22 - 25°C |
| Twardość wody | średnio twarda |
Dzika forma tego raka jest endemicznym gatunkiem pochodzącym z jeziora Lago de Patzcuaro oraz źródeł uchodzących z niego. Jezioro to znajduje się na znacznej wysokości oraz jest gęsto porośnięte roślinnością. Formę pomarańczową – selektywnie wyhodowaną – po raz pierwszy uzyskano w Holandii.
Forma dzika jest brązowo szarego ubarwienia, z rdzawymi odnóżami i miękkimi częściami odwłoka. Wyhodowana selektywnie odmiana posiada kremowo pomarańczowy kolor, u której często pomarańczowy pigment układa się w podłużne pasy przechodzące przez całą długość pancerza w jego górnej części. Raczki te są niewielkiego rozmiaru oraz mają niewielkie szczypce. Samca i samicę rozróżniamy spoglądając na ich podbrzusza. Samica ma dobrze widoczny zbiorniczek nasienny umiejscowiony centralnie pomiędzy 4 i 5 odnóżami krocznymi. Samca natomiast rozpoznamy po przekształconych pierwszych dwóch parach odnóży odwłokowych, które zbiegają się wzajemnie i równolegle kierują w stronę brzucha.
Raczki te cechuje raczej spokojny temperament. Agresywne zachowania (atakowanie ryb i krewetek) zależą od powierzchni zbiornika, jaka przypada na wszystkich jego mieszkańców, szybkości i zwinności współtowarzyszy, różnorodności stosowanego pożywienia, wieku skorupiaków oraz obecności własnego gatunku (pojedyncze osobniki zawsze są bardziej agresywne w stosunku do otoczenia). Agresja może wzrastać z wiekiem, a polują przede wszystkim samce (są też terytorialne). Krewetkom zazwyczaj ucinają odnóża, rybom – płetwy. Raki mają także tendencję do naturalnego kontrolowania własnej populacji (kanibalizm raków). Trzymając większą grupę powinna być przewaga samic. Gatunek ten jest bardzo zwinny i aktywny. Biega po dnie całego akwarium i bez trudu wspina się. Nie kopią w podłożu, nie zjadają roślin.
Najważniejszym kryterium dla raków jest powierzchnia dna zbiornika – im większa, tym lepiej. Drugą ważną rzeczą jest zapewnienie im odpowiedniej ilości kryjówek – zwłaszcza, gdy trzymane będą z innymi zwierzętami. Wykorzystujemy do ich zbudowania kamienie, skały, groty, rurki pcv, drewniane (np. bambus), ceramiczne, łupiny orzecha kokosowego, korzenie i patyki, rośliny itp. Należy tutaj uwzględnić wielkość zwierząt – aby nie zaklinowały się. Odpowiednio dobrana kolorystyka wyposażenia pozwala uwypuklić i zintensyfikować ubarwienie mieszkańców. Dodatkowo elementy dekoracyjne można obsadzić mchem lub innymi roślinami o małych i delikatnych liściach. Po trzecie dla skorupiaków tych niezbędną do życia jest mocno natleniona woda. Raki posiadają skrzela i nie oddychają powietrzem atmosferycznym. Owszem mogą przebywać na suchym lądzie, ale tylko do czasu, gdy ich skrzela są wilgotne. Z akwarium, w którym będzie brakowało tlenu, rak będzie próbował uciekać (niezbędne szczelne przykrycie zbiornika). Raki wolą przebywać w mętnych wodach, ale to nie znaczy, że woda ma być brudna. Zwierzęta te są wrażliwe na obecność amoniaku i azotynów. Dlatego wymagana jest skuteczna filtracja oraz systematyczne podmiany części wody. Oświetlenie nie powinno być zbyt intensywne, najlepiej rozproszone. Wybierając podłoże stosujemy te o delikatnych, zaokrąglonych krawędziach. Od czasu do czasu na dno zbiornika kładziemy suche liście dębu, buku lub migdałecznika oraz wysuszone szyszki olchy (niezbędne składniki diety raków).
Gatunek ten krzyżuje się z innymi gatunkami z tego rodzaju. Dojrzałość płciowa uzyskiwana jest przez raki po osiągnięciu rozmiaru 1,5-2 cm. Na jednego samca powinny przypadać minimum dwie samice. W przeciwnym razie, po zaobserwowaniu jajeczek pod odwłokiem samicy, samca bezwzględnie odławiamy do osobnego zbiornika. Samica nosi jajeczka pod odwłokiem przez kilka tygodni. Po wylęgu opiekuje się potomstwem jeszcze przez kilkanaście dni. Po tym okresie jest gotowa do kolejnego rozmnażania.
Raki te są wszystkożerne. Będą jadły suchy i świeży pokarm roślinny, mrożony pokarm zwierzęcy. Nie pogardzą gotowymi produktami przeznaczonymi dla krabów, krewetek, czy ryb. Warzywa zielone (szpinak, groszek), algi, serca wołowe, szczątki roślinne i zwierzęce – wszystko będzie im równie dobrze smakowało. Ważne jest, żeby było urozmaicenie, a pożywienie opadało na dno. Dieta tego gatunku powinna zostać wzbogacona o szyszki olchy, liście dębu, buku lub migdałecznika – składniki zawarte w tych produktach zmniejszają ryzyko pojawienia się u raków wrzodów pancerza (tzw. rdzawej plamistości). Produkty te powinny być brązowe, suche i czyste, a przed podaniem należy sparzyć je wrzątkiem.
