Wąkrotka Białogłowa (Hydrocotyle Leucocephala)

Wąkrotka białogłowa w środowisku naturalnym porasta obszary bagienne i podmokłe na terenie Ameryki Środkowej i Południowej. Jest to roślina jadalna używana w ziołolecznictwie oraz jako przyprawa kulinarna.

Roślina charakteryzuje się okrągłymi, postrzępionymi na krawędziach, zielonymi liśćmi, które wyrastają pojedynczo w węzłach na dość delikatnych i powyginanych łodygach. W każdym węźle rozwija się także niewielki system korzeniowy. Gatunek ten swoim wyglądem przypomina rzeżuchę lirowatą (Cardamine Lyrata), przy czym rzeżucha lirowata nie ma tendencji do pięcia się w kierunku powierzchni wody.

Gatunek ten może być zakorzeniony w podłożu lub może być stosowany jako roślina pływająca. Jeżeli wybierzemy pierwszą opcję, to powinniśmy posadzić go w grupie (sadzonki co 2,5-5 cm) na środkowym lub tylnym planie. Doskonale prezentuje się również zaaranżowany na elemencie dekoracyjnym – kamieniu, skale lub korzeniu. Roślina ta zawsze dąży do powierzchni wody (pnie się do góry niczym bluszcz) – dlatego jej wygląd i rozmiar (długość łodyg) zależy od głębokości umieszczenia. Po osiągnięciu powierzchni zbiornika liście są większe, ciemniejsze, a roślina zaczyna się gwałtownie rozrastać (rozgałęziać) i może zakwitnąć.

Jest to mało wymagający gatunek, który toleruje szeroki zakres temperatur, twardości oraz odczynu wody. Jest również mało wybredny pod względem intensywności oświetlenia. Dlatego jest polecany początkującym akwarystom. Nawożenie dwutlenkiem węgla nie jest obowiązkowe, ale poprawia wzrost rośliny. Żółknięcie liści na krawędziach może wskazywać na niedobory żelaza. Roślina jest chętnie podgryzana przez ryby roślinożerne, zwłaszcza molinezje.

Roślina nasienna (białe, puszyste kwiaty rozwijają się tylko nad powierzchnią wody), która w akwarium rozmnażana jest wegetatywnie – za pomocą sadzonek wierzchołkowych lub sadzonek z pędów bocznych.