Brzanka Mszysta (Puntius Tetrazona)

Występowanie

Gatunek słodkowodny, który jest odmianą hodowlaną brzanki sumatrzańskiej i nie występuje w przyrodzie.

Wygląd zewnętrzny

Charakteryzuje się wysokim pokrojem ciała oraz połyskującym intensywnie zielono granatowym ubarwieniem z czerwonawymi płetwami. Samca odróżnimy po czerwieniejącym pysku oraz bardziej czerwonych płetwach. Samice są większe i pełniejsze w partiach brzusznych.

Usposobienie

Jest to rybka aktywna i stadna, którą najlepiej jest trzymać w większej grupie (6-10 sztuk). Wówczas ich agresja rozłożona jest pomiędzy siebie, a nie na innych mieszkańców. Jako potencjalnych współtowarzyszy unikamy odmian z weloniastymi płetwami (będą podgryzane) oraz gatunków małych rozmiarowo i wolno pływających. W stadzie jest ściśle określona hierarchia pomiędzy nimi – dominantem może być zarówno samica, jak i samiec.

Akwarium

Najodpowiedniejsze dla nich akwarium powinno być obsadzone po bokach i z tyłu wysokimi roślinami (rybki śpią i odpoczywają wśród roślin wisząc głową w dół pod kątem 45˚). Po środku zostawiamy wolną przestrzeń do swobodnego pływania. Wskazane są także kryjówki wśród skał i korzeni oraz skuteczna filtracja zbiornika.

Rozmnażanie

Ryby jajorodne, które rozmnażamy w osobnym akwarium. Najlepiej, żeby pary dobrały się same ze stada. Pobudzamy je do tarła podwyższając temperaturę wody, zmniejszając jej twardość, dodając roślinność pływającą o delikatnych liściach. Wskazane jest także rozdzielenie samców od samic na jakiś czas i obfitsze ich karmienie. Akwarium tarliskowe nie powinno mieć podłoża, można za to zastosować ruszt ikrowy. Parę przenosimy wieczorem, a następnego dnia rano powinno odbyć się tarło. Samica rozrzuca swobodnie jaja, a samiec natychmiast je zapładnia. Rodziców odławiamy zaraz po złożeniu ikry – nie opiekują się potomstwem, a nawet zjadają je. Wylęg następuje po 1,5 dnia, a po kolejnych 5 dniach narybek swobodnie pływa w poszukiwaniu pożywienia.