Brzanka Sumatrzańska (Puntius Tetrazona Syn. Barbus Tetrazona)

Występowanie

W warunkach naturalnych zamieszkują strumienie, potoki i rzeki południowo-wschodniej Azji (Sumatra, Borneo, Tajlandia). Do Europy została sprowadzona w 1935 roku.

Wygląd zewnętrzny

Wyróżniają się oliwkowo-brązowo-szarym ubarwieniem, połyskującym srebrzyście, z czterema szerokimi, ciemnymi i poprzecznymi pręgami przechodzącymi przez całe ciało, jak również płetwę grzbietową. Grzbiet ryby jest ciemniejszy. Nieco powyżej ich otworu gębowego można dopatrzeć się pary wąsików. W wyniku hodowli uzyskano szereg barwnych odmian. Samce z reguły są nieco mniejsze, jaskrawiej ubarwione, z charakterystycznymi czerwonymi płetwami brzusznymi, czerwoną nasadą pyska oraz intensywnie czerwoną górną krawędzią płetwy grzbietowej. Samica ma krawędzie tych płetw przezroczyste oraz pełniejszy brzuch, który szczególnie uwydatnia się przed tarłem.

Usposobienie

Jest to ryba stadna, pływająca w środkowych i dolnych warstwach wodnych, rozgrzebująca dno w poszukiwaniu pożywienia. Zasadniczo ryby te powinniśmy trzymać w akwarium gatunkowym, z powodu ich skłonności do obgryzania płetw innym rybom. Jednak, gdy do towarzystwa wybierzemy im liczniejsze stadko spokojnych i rozmiarowo podobnych ryb, nie powinno być problemu z utrzymaniem harmonii w naszym zbiorniku. Można je trzymać bez przeszkód z innymi gatunkami brzanek, badisami błękitnopłetwymi, wielkopłetwami, gurami lub kiryskami. Brzanka sumatrzańska wymaga dodatku pożywienia roślinnego, w przeciwnym razie podgryza rośliny.

Akwarium

Lubią przestronne zbiorniki, miejscami gęsto obsadzone roślinnością, z licznymi kryjówkami oraz sporą przestrzenią do pływania. Brzanka sumatrzańska obgryza rośliny (uzupełniają jej dietę), dlatego wybieramy sztywne gatunki roślin, odporne na obgryzanie, np.: różne gatunki zwartek, nurzańce, różdżycę rutewkowatą, duże gatunki żabienic, mikrozorium oskrzydlone, mech jawajski. Woda powinna być systematycznie podmieniana, gdyż ryby te dobrze czują się w wolnych od zanieczyszczeń akwariach. Brzanka sumatrzańska nie znosi zmętnienia wody.

Rozmnażanie

Są to ryby jajorodne, które możemy rozmnażać w akwarium tarliskowym lub ogólnym. Niewielki zbiornik hodowlany (około 10 litrowy) wypełniamy wodą miękką, obojętną lub nieznacznie kwaśną, o temperaturze 26ºC. Na dno kładziemy żwir lub ruszt ikrowy oraz kępy roślin o miękkich i drobnych liściach. Pary tarliskowe dobierają się ze stada. Do akwarium tarliskowego przenosimy 1 samca i 1 samicę. W czasie gwałtownego tarła samica rozrzuca ikrę wśród roślinności lub toni wodnej – do kilkuset jaj. Rodzice nie opiekują się potomstwem, wręcz pożywiają się jajami (należy ich niezwłocznie odłowić po tarle). Wylęg następuje po półtorej dnia, a po kolejnych 4 dniach rybki swobodnie pływają w poszukiwaniu pożywienia. Larwy początkowo wiszą przyczepione do roślin, szyb lub innych przedmiotów znajdujących się w akwarium.