Danio Pręgowany (Danio Rerio)

Występowanie

Danio pręgowany w warunkach naturalnych zamieszkuje wody stojące i wolno płynące (strumienie, kanały, rowy, stawy, obszary zalewowe, pola ryżowe) na terenie Indii oraz Bangladeszu. Do Europy został sprowadzony w 1905 roku.

Wygląd zewnętrzny

Ryba charakteryzuje się srebrzysto-złotym ciałem, z pięcioma podłużnymi pręgami koloru szaro-granatowo-niebieskiego. Płetwy ogonowa oraz odbytowa również posiadają te charakterystyczne, poziome pasy. Płetwa grzbietowa zazwyczaj jest ciemna, obrzeżona na żółto. W hodowli akwarystycznej dostępne są także selektywne odmiany różniące się kolorem, długością płetw czy nawet wzornictwem (albinotyczna, złota, weloniasta, cętkowana – danio rerio var. Frankei – danio lamparci, itp.). Czasem pojawiają się w sprzedaży odmiany fluoroscencyjne (glowfish) – modyfikowane genetycznie, z wykorzystaniem odpowiedzialnych za „świecenie” białek meduzy (odmiany zielone i żółte) lub odpowiednich gatunków koralowców (odmiany czerwone). Należy wspomnieć, że prawo UE zabrania obrotu tymi rybami. Dostępne czerwone danio na naszym rynku to najczęściej sztucznie barwione okazy. Samica danio pręgowanego jest większa i grubsza w partiach brzusznych. Samiec natomiast jaskrawiej się wybarwia, zwłaszcza w okresie tarła.

Usposobienie

Jest to cicha i spokojna ryba, którą z powodzeniem można polecić początkującym akwarystom. Jest dość wytrzymała i łatwa w hodowli, choć może zachorować na nieuleczalną chorobę neonową. Typowo ławicowy gatunek, który powinien być trzymany w grupie minimum 6 osobników. Aktywny pływak, który czasem może podgryzać ryby o wydłużonych płetwach (bojowniki, gupiki lub skalary). Często zdarza się, że podczas prac konserwujących (zmiana wody, czyszczenie dna, pielęgnacja roślin), ryby te podpływają do rąk i skubią delikatnie ich skórę. Za współtowarzyszy dobieramy im gatunki o podobnych rozmiarach oraz temperamencie (brzanka różowa, brzanka purpurowa, inne gatunki danio, gurami, prętniki, kiryski itp.).

Akwarium

Ryba ta jest dość elastyczna i będzie dobrze się czuła w różnych biotopach. Doskonale nadaje się do zbiorników towarzyskich, które są dość gęsto obsadzone po bokach i w tle (różne gatunki kryptokoryn, limnofil, rotala indyjska, nadwódki, żabienice, różdżyca rutewkowata), z wolnymi przestrzeniami do swobodnego pływania. Wymagają raczej rozproszonego oświetlenia (rośliny pływające lub dryfujące kawałki drzewa), słabego do umiarkowanego przepływu wody. Doskonale prezentują się na tle ciemnego podłoża – samce wyświetlają wówczas swe najpiękniejsze kolory. Danio pręgowany znosi okresowe spadki temperatury wody do 15ºC.

Rozmnażanie

Gatunek jajorodny. Jego hodowlę najlepiej jest przeprowadzać w osobnym zbiorniku, gdzie woda powinna mieć niewysoki poziom (30-40 cm) i będzie podgrzana do 24-26˚C, o pH=6,5-7,0. Oświetlenie powinno być słabe. Stosujemy kępy roślin o drobnych liściach, podłoże żwirowe lub ruszt ikrowy w celu zabezpieczenia ikry przed kanibalistycznymi zapędami rodziców. Ryby te dobierają się w pary samoistnie, ze stada i tworzą trwałe więzi – do końca życia. Taką parę przenosimy wieczorem do akwarium hodowlanego. Wywołać tarło można przez obfite karmienie żywymi pokarmami, podmiany części wody na chłodniejszą lub stopniowe podnoszenie poziomu wody (i tu również używamy chłodniejszej wody). Do tarła zazwyczaj dochodzi w godzinach porannych, w promieniach słońca, a ikra jest swobodnie rozrzucana w ilości 300-2000 ziaren. Rodziców odławiamy po dokonanym dziele – zjadają ikrę. Wylęg następuje po 1-3 dniach (zależy od temperatury wody), po kolejnych 2-3 dniach narybek swobodnie pływa w poszukiwaniu pożywienia.

Ciekawostka

Danio pręgowany jest używany przez naukowców, jako organizm modelowy – organizm wykorzystywany do badań genetycznych. Najczęściej gatunek ten jest wykorzystywany do badania rozwoju kręgowców oraz badań nad chorobami metabolicznymi i neurologicznymi. To właśnie dzięki takim badaniom, w USA tak rozpowszechniła się odmiana glowfish (fluorescencyjna).