Gatunek | Naskalnik Marliera |
---|---|
Nazwa łacińska | Julidochromis Marlieri |
Rodzina | pielęgnicowate |
Występowanie | Afryka |
Długość | 13 - 15 cm |
Temperatura | 23 - 27°C |
Twardość wody | średnio twarda - twarda |
pH | 7,5 - 9,2 |
Zbiornik | 110 L |
Pokarm | żywy, mrożony, suchy, roślinny |
Gatunek słodkowodny, endemiczny dla północno-zachodnich oraz południowych brzegów jeziora Tanganika w Afryce. Zajmuje skaliste siedliska na znacznych głębokościach.
Ryba charakteryzuje się cylindrycznym pokrojem ciała z typową dla tego gatunku wystającą górną wargą. Oprócz stałych zębów, posiada również dodatkowe – zęby gardłowe, posiada także tylko jedną parę nozdrzy. Ubarwienie ciała jest szaro-beżowe/biało-żółtawe z czarnymi/brązowymi, nieregularnymi plamami układającymi się w poprzeczne/poziome pręgi lub na wzór szachownicy, także na podbrzuszu. Pod okiem można zaobserwować dodatkową ciemną pręgę, która występuje tylko u tego gatunku. Płetwy grzbietowa, ogonowa oraz odbytowa posiadają niebieski margines. Ryba ta może wyróżniać się ciemniejszym lub jaśniejszym kolorem i jest to ściśle związane z głębokością na jakiej żyje – im głębiej (mniej światła), tym ciemniejsze ubarwienie. Samice są większe od samców.
Naskalnik Marliera z natury jest spokojny, inteligentny ale także terytorialny i agresywny, zwłaszcza kiedy zaczynają się tworzyć pary oraz podczas tarła. Mogą być trzymane w akwarium towarzyskim, najlepiej biotopowym (biotop jeziora Tanganika) z innymi pielęgnicami podobnego rozmiaru.
Gatunek preferuje przestronne akwaria z licznymi kryjówkami wśród skał i kamieni o ciemnej barwie. Podłoże powinno być miękkie i drobnoziarniste (piasek lub żwir), najlepiej ciemne, oświetlenie stonowane (im jaśniejsze oświetlenie, tym bledsze ubarwienie naskalnika). Wymagana skuteczna filtracja o umiarkowanym-silnym przepływie oraz dobrze natleniona woda. Konieczne systematyczne podmiany części wody (około 10% raz w tygodniu). Warunki w akwarium powinny być stabilne. Wszelkie wahania parametrów są źle tolerowane przez ryby.
Gatunek jajorodny, który będzie rozmnażał się w akwarium ogólnym lub hodowlanym. Niezbędne będą kryjówki wśród skał, skorup ceramicznych lub grot uformowanych z kamieni. Najlepiej, kiedy pary dobiorą się samoistnie z większej grupy – będzie to możliwe tylko wtedy, gdy będziemy razem trzymali ryby młode (od 2,5-3 cm). Do tarła ryby możemy pobudzić poprzez obfitsze karmienie żywymi pokarmami. Samica składa ikrę na terytorium obranym przez samca, najczęściej w ciasnej szczelinie skalnej. Ryby najczęściej tworzą trwałe, monogamiczne pary, ale bardzo często samica współżyje z dwoma samcami, w dwóch osobnych terytoriach. Rodzice opiekują się złożoną ikrą. Zazwyczaj większa samica chroni terytorium i odgania intruzów, a mniejszy samiec bezpośrednio dba o złożone jajeczka. Narybek zaczyna swobodnie pływać w poszukiwaniu pożywienia po 5-8 dniach (w zależności od temperatury wody).