Pachypanchax Sakaramyi (Pachypanchax Sakaramyi)

Występowanie

Gatunek słodkowodny, endemiczny dla rzeki Sakaramy oraz Antongombato w północnej części Madagaskaru. Są to odcinki o wartkim strumieniu wody tworzące jednocześnie głębsze i spokojniejsze rozlewiska, z kamiennym i skalnym podłożem, roślinami wodnymi typowymi dla Madagaskaru. Gatunek zagrożony.

Wygląd zewnętrzny

Pachypanchax sakaramyi charakteryzuje się się wydłużonym, torpedowatym ciałem. Ubarwienie samca i samicy znacząco różni się po uzyskaniu przez ryby dojrzałości płciowej. Samica jest bladego koloru – berzowo-oliwkowo-niebieskiego, z żóltawo-przezroczystymi płetwami. Samca natomiast cechuje niebieskie ubarwienie w przedniej części ciała i pomarańczowo-czerwone w tylnej, ze złotym połyskiem i niebieskawo-czerwonymi płetwami. Dodatkowo samiec jest większy od samicy, a jego płetwy wydają się być nieco dłuższe.

Usposobienie

Jest to spokojna i przyjazna ryba, jednak nie powinniśmy jej trzymać z mniejszymi gatunkami. Z natury Pachypanchax sakaramyi jest drapieżnikiem, który poluje na owady czy bezkręgowce, w tym krewetki. Samce mają tendencję do rywalizacji o samice i dominacji w stadzie. Dlatego grupę tych ryb powinniśmy trzymać w odpowiednio dużym akwarium, z odpowiednio dużą ilością kryjówek dla słabszych osobników.

Akwarium

Gatunek preferuje przestronne, dobrze oświetlone akwaria wyposażone w elementy dekoracyjne w postaci korzeni, skał lub kamieni. Podłoże powinno być drobne i miękkie – najlepiej piaszczyste. Rośliny będą miłym dodatkiem, np.: onowodek madagaskarski czy hiacynt wodny Eichornia crassipes. Ryby wymagają także otwartej przestrzeni do swobodnego pływania.

Rozmnażanie

Gatunek jajorodny, który najłatwiej rozmnaża się w grupie (z przewagą samic), wśród roślin o drobnych i delikatnych liściach. Samica składa jaja w otwartej toni wodnej, a ikra opada na dno lub przykleja się do roślin. Rodzice nie opiekują się potomstwem, mogą konsumować jaja lub młode. Narybek wylęga się po 3-4 dniach, w zależności od temperatury wody i od razu przystępuje do żerowania. W naturze ryby rozmnażają się pod koniec pory deszczowej składając jaja w błotnistym, wilgotnym podłożu. W ten sposób ikra wprowadzona zostaje w okres diapauzy (stan zwolnionego rozwoju) po wyschnięciu cieku wodnego. Stan ten trwa podczas pory suchej, do momentu pierwszych opadów. Deszcz stymuluje jaja do rozwoju i wylęgu. Okres larwalny jest maksymalnie skrócony, a narybek rośnie i rozwija się bardzo szybko. Dojrzałość płciową potrafi osiągnąć już po miesiącu.