Pielęgniczka Boliwijska (Mikrogeophagus Altispinosus)

Występowanie

Gatunek słodkowodny, który w warunkach naturalnych zamieszkuje rzeki Madeira, Guaporé, Mamoré oraz Orthon na terenie Boliwii i Brazylii, ich dopływy, tereny zalewowe, okoliczne jeziora – wszędzie tam, gdzie podłoże jest piaszczyste lub błotniste, znajdują się rośliny i inne kryjówki.

Wygląd zewnętrzny

Ubarwienie ryby jest mieszanką koloru żółto-pomarańczowego w przedniej części ciała i niebiesko-szarego w tylnej. Znakami charakterystycznymi jest czarna plama w połowie korpusu, czarna pręga przechodząca przez oko oraz czarne pierwsze, częściowo rozgałęzione promienie płetwy grzbietowej. Wszystkie płetwy są niebieskawo-żółte z czerwonym marginesem. Jest on szerszy na dolnych płetwach. W przeciwieństwie do pielęgniczki Ramireza, opalizujące, niebieskie plamki występują tylko na płetwie odbytowej. Samiec jest większy niż samica, ma bardziej wydłużone płetwy i jest jaskrawiej wybarwiony.

Usposobienie

Jest to inteligentny, spokojny, a nawet nieśmiały gatunek, który nie może być trzymany z agresywnymi, terytorialnymi lub bardzo aktywnymi towarzyszami. Najlepszym rozwiązaniem są niewielkie grupy ławicowych, łagodnych ryb. Sama pielęgniczka boliwijska czuje się dobrze w towarzystwie własnego gatunku, dlatego dobrze jest posiadać grupę minimum 6 tych ryb, w równym stosunku samców i samic. Warto pamiętać, że samce są terytorialni. Ryby przebywają głównie w dolnych partiach wodnych i preferują pożywienie, które tonie.

Akwarium

Pielęgniczka boliwijska preferuje przestronne akwaria, w których musi się znajdować miękkie i drobnoziarniste podłoże – najlepiej piasek. Jest to ważne ze względu na sposób żywienia się ryby – przesiewa ona podłoże w poszukiwaniu pożywienia biorąc je w usta i usuwając przez skrzela. Niezbędne są także kryjówki wśród korzeni, gałęzi oraz okrągłych kamieni. Rośliny, również te pływające, są wskazane - można użyć anubiasy, zwartki, żabienice, nurzańce, mikrozorium, nadwódka trójkwiatowa lub mech jawajski. Unikamy jednak bezpośredniego umieszczania tych roślin w podłożu. Unikamy także silnego przepływu wody i jaskrawego oświetlenia. Woda musi być czysta (brak azotynów i amoniaku) i stabilna chemicznie – wymagany skuteczny filtr i systematyczne podmiany niewielkiej ilości wody.

Rozmnażanie

Gatunek jajorodny. Ryby dobierają się same w pary z większej grupy. Samica składa jajeczka w pobliżu podłoża, na twardej i płaskiej powierzchni, którą wcześniej oboje rodzice oczyszczają. Samica składa jaja partiami, które następnie samiec zapładnia, a cały proces się powtarza. Zestresowani rodzice, zwłaszcza niedoświadczeni mogą zjeść ikrę. Po złożeniu i zapłodnieniu wszystkich jajeczek (około 100) rodzice przenoszą je do uprzednio wykopanego dołka w podłożu i oboje troskliwie opiekują się potomstwem. Samica natlenia jajeczka swoim ogonem, samiec strzeże terytorium. Larwy wylęgają się po 2-3 dniach, po kolejnych 7 narybek swobodnie pływa w poszukiwaniu pożywienia. Narybek jest bardzo wrażliwy na jakość wody.