Pielęgniczka Reitziga (Apistogramma Borellii)

Występowanie

Gatunek słodkowodny, którą w warunkach naturalnych można odnaleźć w płytkich i zacienionych strumieniach, potokach, kanałach i dopływach rzek Paragwaj oraz Parana na terenie Brazylii, Paragwaju oraz Argentyny.

Wygląd zewnętrzny

Ubarwienie tego gatunku zależy bezpośrednio od siedliska z jakiego pochodzi. W akwarystyce dostępne są także liczne odmiany selektywne: żółta, niebieska, opalizująca. Podstawowa wersja charakteryzuje się niebieskawym kolorem ciała i płetw z żółtą głową oraz żółtymi końcówkami płetw. Czasem wzdłuż boków ciała widoczna jest ciemna, przerywana linia, a na głowie opalizujące, niebieskie plamki i/lub czerwone plamki. Samiec jest większy, jaskrawiej wybarwiony, a jego płetwy (grzbietowa i odbytowa) są bardziej wydłużone w porównaniu do płetw samicy

Usposobienie

Zasadniczo jest to spokojna lecz terytorialna pielęgniczka, chyba że trafi się nam okaz dziko odłowiony lub samica w okresie tarła. Wówczas większa ilość ryb pozwoli rozładować ich agresję wewnątrz grupy – jednak musimy mieć odpowiednio duże akwarium, z odpowiednią liczbą kryjówek. Powinniśmy unikać mieszania gatunków z rodzaju Apistogramma w celu zapobieżenia ewentualnej hybrydyzacji. Samice tego gatunku są niesamowitymi matkami, które zaciekle chronią swojego potomstwa. Nie unikają konfrontacji z rybami znacznie większymi od siebie, a jeżeli zagrożenie jest poważne ruchami własnego ciała dają narybkowi sygnał do ukrycia się. Wówczas młode przylegają nieruchomo do podłoża i czekają tak, aż niebezpieczeństwo minie.

Akwarium

Pielęgniczka Reitziga wymaga przestronnego akwarium z piaszczystym podłożem, licznymi kryjówkami wśród korzeni, gałęzi, kamieni, jaskiń, łupin orzecha kokosowego, doniczek, przyciemnionym i rozproszonym oświetleniem, wodą zabarwioną na herbaciany kolor (dodatek torfu do filtra lub zawieszenie siatki wypełnionej torfem bezpośrednio w zbiorniku), dodatkiem wysuszonych liści (bukowych lub dębowych – wymieniamy je co kilka tygodni). Dodatek roślin nie jest konieczny, ale zalecany (np. anubiasy, zwartki, mech jawajski). Przepływ wody powinien być umiarkowany, a częściowe podmiany wody systematyczne – ryby wrażliwe są na azotany.

Rozmnażanie

Gatunek jajorodny. Ryby do tarła pobudzamy przez karmienie ich żywymi pokarmami, podwyższenie temperatury wody, obniżenie jej pH i twardości. Niezbędne kryjówki, rośliny i stonowane oświetlenie (dodatek roślin pływających wydaje się dobrym pomysłem). Na każdego samca powinny przypadać 2-3 samice. Samica składa ikrę (około 50 jaj) w dostępnych zagłębieniach i szczelinach elementów dekoracyjnych lub u ich podnóża. To samica przejmuje opiekę nad jajeczkami i narybkiem i może stać się wówczas bardzo agresywna, również w stosunku do samca (przypadek szczególnie pewny w zbyt małym akwarium). Larwy wylegają się po 2-4 dniach (w zależności od temperatury wody), po tygodniu swobodnie pływają w poszukiwaniu pożywienia. Narybek wrażliwy jest na jakość wody.