Pseudomugil Signifer (Pseudomugil Signifer)

Występowanie

Gatunek słodko-słonowodny, który w warunkach naturalnych zamieszkuje różnorodne siedliska wzdłuż wschodniego wybrzeża Australii: począwszy od rzek (zarówno o przejrzystych jak i ciemnych wodach), przez rozlewiska, kanały, bagna, po delty rzek i przybrzeżne lasy mangrowe. Tak zróżnicowane środowisko wpływa na różnorodność ubarwienia, rozmiaru ciała i morfologii płetw dla poszczególnych populacji ryb. Podział taksonomiczny nie jest jednak jeszcze definitywnie ustalony, zwłaszcza, że istotne różnice między populacjami ryb z północy i południa mogą wpłynąć na ustanowienie nowych grup taksonomicznych.

Wygląd zewnętrzny

Ubarwienie ciała tej rybki zasadniczo jest oliwkowo-żółto-błękitne o pięknym, złotym połysku. Wszystkie płetwy są żółte, przy czym płetwa ogonowa, odbytowa i druga grzbietowa mogą mieć bardziej intensywny odcień. W zależności od konkretnej populacji, z jakiej się wywodzą płetwy będą dodatkowo obrzeżone na czarno, biało lub czarno-biało. Gatunek wyróżniają dwie płetwy grzbietowe (przy czym druga jest znacznie szersza), charakterystyczne płetwy piersiowe, które uniesione są do góry oraz daleko przesunięte w kierunku środka brzucha płetwy brzuszne. Tęczówka oka – niebieska. Samce są większe i jaskrawiej wybarwione w porównaniu do samic.

Usposobienie

Jest to ławicowy, cichy i aktywny gatunek, który bez problemu może być trzymany w akwarium towarzyskim z innymi rybami o podobnych rozmiarach i temperamencie, zwłaszcza z tęczankami. Grupa ryb powinna składać się z minimum 8 sztuk. Wówczas będą one mniej zestresowane, a samce będą prezentować piękne kolory w celu zwrócenia uwagi samic. Należy jednak pamiętać, że ryba zmienia swoje ubarwienie w zależności od nastroju, warunków wodnych oraz diety. Ryby powinny być karmione rozdrobnionym pożywieniem. Czasem się zdarza, że samce mogą być agresywne wobec siebie, zwłaszcza w okresie tarła – wówczas mogą nawet walczyć na śmierć (populacje północne). Odpowiednio duże akwarium powinno rozwiązać ten problem.

Akwarium

Właściwie podczas zakupu ryb powinniśmy się upewnić, w jakich warunkach one żyły wcześniej i stworzyć im wówczas podobne warunki. Ryby będą się dobrze czuły zarówno w przejrzystej wodzie, jak i lekko zabarwionej na kolor herbaciany. Akwarium powinno mieć sporo roślin, korzeni, gałęzi, podłoże drobne (piaszczyste lub z drobnego żwirku), światło rozproszone (można zastosować rośliny pływające). Zalecany jest silniejszy prąd wody oraz jej dobre natlenienie. Gatunek ten jest wrażliwy na skład chemiczny wody, dlatego ryby wpuszczamy tylko do dojrzałych chemicznie zbiorników. Konieczne są systematyczne podmiany części wody. Nie ma konieczności dodawania soli do wody, aby ryby prawidłowo się rozwijały czy rozmnażały.

Rozmnażanie

Gatunek jajorodny. Ryby powinniśmy rozmnażać w osobnym zbiorniku z kwaśną wodą o temperaturze 26-28°C, z roślinami o drobnych i delikatnych liściach lub innymi nośnikami tarła (np. mopy), z filtrem gąbkowym. Ryby pobudzamy do tarła przez obfite karmienie żywymi pokarmami i/lub częstsze podmiany wody na cieplejszą. Gatunek powinien rozmnażać się w grupie: na każdego samca powinny przypadać 2-3 samice. Samiec kusi samicę poprzez gwałtowne rozpościeranie i zamykanie swoich płetw. Następnie obie ryby stykają się bokami i drżą. Każda samica składa kleistą ikrę partiami wśród roślin, w godzinach poranno-popołudniowych, przez około tydzień. Rodzice nie opiekują się jajami ani narybkiem – mogą je zjadać. Dlatego codziennie powinniśmy przeglądać nośniki tarła w celu usunięcia jajeczek do inkubacji w osobnym zbiorniku. W zależności od temperatury wody narybek wylęga się po 10-21 dniach i w pierwszym okresie życia przebywa blisko powierzchni wody. Narybek jest wrażliwy na jakość wody, dlatego systematyczne podmiany części wody są niezbędne.