Gatunek | Szczelinowiec Pięciopręgi |
---|---|
Nazwa łacińska | Neolamprologus Tretocephalus |
Rodzina | pielęgnicowate |
Występowanie | Afryka |
Długość | 15 cm |
Temperatura | 23 - 27°C |
Twardość wody | średnio twarda - twarda |
pH | 7.5 - 8.5 |
Zbiornik | 100 L |
Pokarm | żywy, mrożony, suchy, roślinny |
Gatunek słodkowodny, który w warunkach naturalnych zamieszkuje płytkie wody jeziora Tanganika.
Charakteryzuje się cylindrycznym, torpedowatym i smukłym pokrojem ciała oraz szaro niebieskawym zabarwieniem ciała z pięcioma poprzecznymi, szerokimi, czarnymi pręgami (od pokrywy skrzelowej do ogona), z dodatkową czarną pręgą przechodzącą przez oczy (nie zawsze jest w pełni widoczna). Pręgowanie widoczne jest także u nasady płetwy grzbietowej. Ryby te posiadają duże usta i otwory gębowe, a zęby znajdują się w ich gardłach. Brak widocznego dymorfizmu płciowego – samiec jest nieco większy, z większą głową, samica nieco jaśniejsza.
Wyróżniają się ciekawym usposobieniem. Gdy są młode, chętnie przebywają w liczniejszych grupach, z których dobierają się monogamiczne pary. Po uzyskaniu dojrzałości rozrodczej samce stają się niezwykle agresywne wobec innych samców z tego samego gatunku (agresja wewnątrzgatunkowa). Z samicami łączy ich niezbyt silna więź – po złożeniu ikry i odchowaniu młodych stają się agresywni również wobec nich. Wówczas często dzieje się tak, że samica przebywa w jednym rogu akwarium, a samiec w drugim, do momentu kolejnego tarła. Z natury jest drapieżnikiem więc raczej unikamy obsady z mniejszych rybek. Dobrze współżyją z średniej wielkości pielęgnicowatymi z rodzajów: Cyprichromis, Julidochromis (naskalniki) lub Altolamprologus.
Lubią one przestronne zbiorniki, z wolnymi przestrzeniami do swobodnego pływania, z licznymi kryjówkami i zakamarkami wśród skał, kamieni, grot. Konieczne jest miękkie podłoże (najlepiej piasek), dobry i skuteczny filtr, dobry przepływ wody (wymagane wysokie natlenienie wody) i systematyczne podmiany części wody (10-20% raz w tygodniu).
Ryby jajorodne, lecz do tarła dochodzi sporadycznie w warunkach akwariowych. Tarło odbywa się na terytorium samicy – zazwyczaj w grocie, między szczelinami skał lub w ciemnym i ustronnym miejscu (często kopany jest dołek w podłożu). Samica składa ikrę na dnie kryjówki, a samiec ją zapładnia. Jaja rzadko są widoczne. W ogóle czasami nie jesteśmy w stanie zaobserwować tarła, a jedyną jego oznaką jest około tygodniowy brak samicy i ponowne jej pojawienie się z grupą narybku. Młodymi przez długi czas opiekują się oboje rodziców.