Szczupieńczyk Indyjski (Aplocheilus Panchax)

Występowanie

Gatunek słodko-słonawowodny, który w warunkach naturalnych zamieszkuje tereny podmokłe, rozlewiska, tereny bagienne, torfowiska, kanały, rowy, stawy, ujścia rzek i potoków w obszarach lasów namorzynowych wzdłuż południowej linii brzegowej Azji, od Pakistanu do Wietnamu, łącznie ze Sri Lanką oraz Archipelagiem Malajskim. Są to przejrzyste, zacienione, wolno poruszające się wody, bogate w szatę roślinną, często zasolone.

Wygląd zewnętrzny

Szczupieńczyk indyjski charakteryzuje się wydłużonym, torpedowatym kształtem ciała. Jego płetwa grzbietowa znajduje się niemal przy zaokrąglonej płetwie ogonowej. Ubarwienie ciała jest oliwkowo-beżowo-szare z jaśniejszym podbrzuszem i niebieskawym połyskiem. Czasami można zaobserwować czerwone kropeczki na korpusie. Znakiem rozpoznawczym tego gatunku jest mała, biała plamka na szczycie głowy. Płetwa grzbietowa posiada ciemny pasek u nasady, pozostałe płetwy z reguły posiadają żółtawo-pomarańczowy lub niebieski margines. Kolor ciała może być dość zróżnicowany ze względu na różnorodność siedlisk, jakie rybka zamieszkuje oraz selektywną hodowlę. Dymorfizm płciowy między samcem i samicą praktycznie nie występuje. Jedynie w okresie tarła samiec może być jaskrawiej wybarwiony, a samica okrąglejsza w partiach brzusznych.

Usposobienie

Jest to spokojny, dość elastyczny i wytrzymały gatunek. Bez problemu możemy go trzymać w akwarium towarzyskim z kiryskami, brzankami, zmienniakami, kolcobrzuchami zielonymi, spokojnymi pielęgniczkami karłowatymi, zbrojnikami. W grupie własnego gatunku powinniśmy mieć przewagę samic (samce czasem są agresywni wobec siebie). Ryba przyjmuje pokarm z powierzchni wody i posiada dość małe usta.

Akwarium

Akwarium powinno być dość gęsto obsadzone przez rośliny, ale wolne przestrzenie do swobodnego pływania są także niezbędne. Ryby preferują pływać w górnych warstwach wodnych. Ciemne podłoże pozwoli uwydatnić niesamowite kolory szczupieńczyka indyjskiego. Wymagana jest skuteczna filtracja, systematyczne podmiany części wody, niewielki przepływ wody, mocne ale rozproszone oświetlenie oraz szczelna pokrywa (rybki te lubią skakać). Dodatek soli do wody powinniśmy uwarunkować od pochodzenia ryby.

Rozmnażanie

Gatunek jajorodny. W naturze ryby rozmnażają się w porze monsunowej. Istnieje kilka metod na rozmnażanie tych ryb – równie skutecznych. W wystarczająco dużym, zadbanym, z odpowiednimi parametrami wody i mocno obsadzonym akwarium ryby rozmnażają się same, bez żadnej ingerencji człowieka. Jednak, jeżeli chcielibyśmy osiągnąć lepsze rezultaty, najlepiej jest hodować je w osobnym zbiorniku ze słabym oświetleniem i jakimś nośnikiem tarła: rośliny pływające o drobnych liściach, rośliny pływające z wiszącymi korzeniami lub mopy. Przed przystąpieniem do tarła ryby obficie karmimy żywymi pokarmami. Pod wieczór przenosimy do akwarium hodowlanego samca i 2 samice. Tarło będzie się odbywało codziennie (na dobę składanych jest około 100-200 jaj) przez kolejne dwa, trzy tygodnie. Jaja są lepkie i samoczynnie przyklejają się do zastosowanego nośnika ikry. Teraz mamy do wyboru, czy odławiać ikrę codziennie i przenosić do osobnego zbiornika z wodą o tych samych parametrach, czy rodziców karmić normalnie przez okres całego tarła i odłowić ich po skończonym dziele, a jaja pozostawić do wylęgu. Ikra wrażliwa jest na psucie (grzybieje), dlatego codziennie należy ją przeglądać i usuwać mętne, pokryte kłaczkami ziarna. Wylęg następuje po 10-15 dniach (zależy od temperatury wody) i od razu przystępujemy do karmienia narybku.