Wielkopłetw Wspaniały (Macropodus Opercularis)

Występowanie

W warunkach naturalnych osiedliły się w niewielkich, nagrzanych jeziorkach, stawach, rowach a nawet na polach ryżowych na terenie Korei, Chin, Wietnamu oraz Tajwanu. W Europie pojawiły się w 1869 roku przywiezione z Chin przez francuskiego oficera kolonialnego Gerualda, w ilości 20 sztuk. Oddane pod opiekę znanego francuskiego hodowcy Carboniera szybko zostały rozmnożone tak, że w sierpniu 1871 roku dysponował on już 600 parami tej ryby.

Wygląd zewnętrzny

Jest to gatunek z okoniokształtnych wyposażony w pomocniczy narząd oddechowy – labirynt (umożliwia on rybom oddychanie powietrzem atmosferycznym, przez co pozwala im żyć w wodzie ubogiej w tlen). Charakteryzuje się zmiennym ubarwieniem: od szarego, przez brunatne, do czerwonego z niebiesko zielonymi poprzecznymi pręgami przechodzącymi przez całe ciało. Płetwy brzuszna i ogonowa są z reguły czerwone, z pięknymi szafirowymi plamkami. Na pokrywie skrzelowej możemy dopatrzeć się ciemnej plamy. Wyhodowano wiele odmian tego gatunku różniących się kolorem i kształtem płetw, w tym albinotyczną – różową z czerwonymi pasami. Samca odróżnimy po intensywniejszych kolorach, ostro zakończonych płetwach, zgrubiałych wargach oraz większym rozmiarze.

Usposobienie

Zachowanie tych ryb jest bardzo różnorodne (łagodne lub agresywne). Gatunek terytorialny, w okresie godowym walczy o wyznaczone rewiry (samce). Z racji nieprzewidywalności, jaka rybka nam się trafiła, lepiej jest go hodować w akwarium gatunkowym – na jednego samca powinny przypadać 2-3 samice. Konieczne jest przykrycie, gdyż wielkopłetw jest dosyć skoczny.

Akwarium

Lubi gęsto zarośnięte zbiorniki (również roślinność pływającą), z licznymi kryjówkami wśród korzeni oraz z wolnymi przestrzeniami do pływania. Wielkopłetw wspaniały nie niszczy roślin. Akwarium powinno być dobrze oświetlone, a woda utrzymana w czystości. Gatunek ten znosi spadki temperatury wody do 10ºC. Uwielbia pokarm żywy, zwłaszcza większy – larwy owadów, wioślarki itp. Skutecznie tępi on w akwarium wypławki i ogranicza rozwój ślimaków.

Rozmnażanie

Są to ryby jajorodne, które do tarła wymagają wody o temperaturze 22-25ºC. Tarło odbywa się w uprzednio przygotowanym przez samca gnieździe, które tworzy piana na zwierciadle wody. Pobiera on porcję powietrza atmosferycznego, które następnie w postaci drobniutkich banieczek wypuszcza w upatrzonym miejscu pod powierzchnią wody. Banieczki te pokryte są specjalną wydzieliną, która sprawia, że nie znikają lecz zbierają się w postaci pływającej, zbitej piany. Wielokrotne powtórzenie tej czynności prowadzi do utworzenia pokaźnego gniazda. Tarło odbywa się bezpośrednio pod nim a samica, odwracana przez samca do góry brzuchem, składa ikrę trafiając bezpośrednio do gniazda. Ziarna, które nie trafiły do gniazda, są zbierane przez samca i pieczołowicie umieszczane w gnieździe. Samica składa nawet do tysiąca jaj, z których po około dobie wylęgają się larwy. Gniazdem opiekuje się samiec (samicę należy przenieść do osobnego zbiornika, gdyż może być atakowana przez samca). Kiedy narybek zaczyna swobodnie pływać i opuszczać gniazdo w poszukiwaniu pożywienia (po około 3 dniach), należy również odseparować samca. Można również przenieść całe gniazdo z larwami do osobnego zbiornika.