| Gatunek | Złota Rybka |
|---|---|
| Nazywany też | Welon |
| Nazwa łacińska | Carassius Auratus Auratus |
| Rodzina | karpiowate |
| Występowanie | Chiny |
| Długość | 20 cm |
| Temperatura | 15 - 25°C |
| Twardość wody | miękka - średnio twarda |
| pH | 6.5 - 7.5 |
| Zbiornik | 100 L |
| Pokarm | żywy, mrożony, suchy, roślinny |
Obecnie hodowane odmiany tego gatunku w niczym nie przypominają formy wyjściowej – podgatunku karasia srebrzystego rozpowszechnionego w wodach Chin, Korei, Japonii oraz Tajwanu. Nie występuje dziko w przyrodzie.
Wyselekcjonowane na przestrzeni stuleci odmiany różnią się pod względem kolorystycznym, pokrojem ciała oraz długością i kształtem płetw. Najpopularniejszą odmianą w Polsce jest welon, można również spotkać karasia złocistego w postaci: lwia główka, kometa, nimfa, teleskop, ryba-jajo itd. (wszystkie odmiany wraz ze zdjęciami znajdziecie w artykule ciekawostki akwarystyczne). Podstawowe ubarwienie welonów jest czerwono-złote. Samca odróżnić od samicy możemy praktycznie tylko w okresie tarła po wysypce godowej (na jego głowie i pokrywach skrzelowych występują białawe drobne rogowe brodawki/wzgórki). Samica posiada w okresie tarła wyraźnie zaznaczoną brodawkę płciową przy odbycie.
Ryby te mają spokojne usposobienie, są towarzyskie. Żyją parami, lubią przekopywać podłoże w poszukiwaniu pożywienia oraz skubać delikatne rośliny. Nie powinny być trzymane w jednym akwarium z rybami mniejszymi, zbyt ruchliwymi, agresywnymi czy obgryzającymi płetwy. Gatunek wymaga dodatku pokarmu roślinnego.
Lubią przestronne, dobrze oświetlone zbiorniki z czystą, systematycznie podmienianą, dobrze filtrowaną i napowietrzoną wodą (ryby dosyć żarłoczne o szybkiej przemianie materii). Dno akwarium powinno być wyłożone żwirem lub gruboziarnistym piaskiem. Gatunek ten obgryza rośliny, dlatego sadzimy tylko gatunki mocne, odporne na zamulenie i obgryzanie (np. nurzaniec azjatycki, nurzaniec śrubowy, różne gatunki strzałek, tatarak trawiasty lub żabienica amazońska). Złote rybki odznaczają się dużą tolerancją termiczną (5-25ºC), w temperaturze poniżej 5ºC przestają żerować, a ich funkcje życiowe zostają silnie zahamowane.
Ryby jajorodne. Do tarła przystępują w dużym, gęsto obsadzonym akwarium o niewysokim poziomie wody (około 25 cm). Skład chemiczny wody nie ma większego znaczenia w przeciwieństwie do jej temperatury – powinna być utrzymywana na poziomie 20-25ºC. Ryby najchętniej przystępują do tarła na wiosnę, zwłaszcza gdy zimowały w wodzie o nieco obniżonej temperaturze. Tarlaki możemy także pobudzić do rozmnażania poprzez obfite i urozmaicone karmienie. Na jedną samicę powinno przypadać dwóch samców. Samica swobodnie rozrzuca ikrę wśród roślinności lub toni wodnej – nawet kilka tysięcy jaj. Ikra przykleja się do roślin lub ścianek akwarium. Rodzice nie opiekują się potomstwem, chętnie żywią się ikrą i narybkiem, dlatego powinno się ich niezwłocznie usunąć po zapłodnieniu. Wylęg następuje po 3-6 dniach (w zależności od temperatury wody), po kolejnych 2 swobodnie pływają w poszukiwaniu pożywienia. Ponieważ u wszystkich odmian złotej rybki część otrzymanego potomstwa wykazuje cechy dzikiej formy wyjściowej, aby utrzymać jej cechy musimy ryby selekcjonować. Selekcję przeprowadzić należy kilkukrotnie w trakcie całego okresu wychowu i zostawić tylko te osobniki, które odznaczają się pożądanymi cechami.
