| Gatunek | Błyszczyk Parański |
|---|---|
| Nazwa łacińska | Moenkhausia Sanctaefilomenae |
| Rodzina | kąsaczowate |
| Występowanie | Ameryka Południowa |
| Długość | 7 cm |
| Temperatura | 23 - 28°C |
| Twardość wody | miękka - średnio twarda |
| pH | 5.5 - 7.5 |
| Zbiornik | 80 L |
| Pokarm | żywy, mrożony, suchy |
Gatunek słodkowodny, który w warunkach naturalnych zamieszkuje tropikalne, ciche wody, mocno zarośnięte i wolno płynące Brazylii, Paragwaju, Boliwii czy Peru (dorzecza Amazonki).
Charakteryzuje się srebrzysto szarym kolorem ciała z różowo zielonkawym połyskiem. U nasady ogona widnieje czarna plama obrzeżona na biało. Płetwy brzuszne oraz odbytowa częściowo obrzeżone są na biało. Od góry tęczówka oka jest koloru czerwonego. Samice są nieco większe i bardziej okrągłe – rozróżnienie płci jest możliwe po osiągnięciu przez nie dojrzałości płciowej.
Spokojna, aktywna i łatwa w pielęgnacji rybka. Może dokuczać mniejszym gatunkom oraz posiadającym weloniaste płetwy. Ławicowa – najlepiej trzymać ją w grupie kilku osobników. Elastyczna zarówno pod względem parametrów wody, jak i towarzystwa.
Lubią przestronne akwaria z wolną przestrzenią do swobodnego pływania, obsadzone roślinnością (tylna część, boki), z kryjówkami. Ciemne podłoże i światło rozproszone w pełni wydobywają ich barwę. Lubią czystą wodę – niezbędne systematyczne podmiany i skuteczna, ale delikatna filtracja. Możemy im stworzyć także biotop Amazonii (tzw. czarnych wód). Sporo korzeni i roślin, w tym pływające, liście bukowe lub dębowe na dnie (wymieniamy je co kilka tygodni), piasek jako podłoże, zabarwiona woda na ciemno (dodanie torfu do filtra lub moczenie go w siatce), słabe oświetlenie. Jeżeli wybierzemy tę opcję, pamiętamy, że ryby wpuszczamy, gdy woda dojrzeje chemicznie (wszystkie jej parametry ustabilizują się). Mogą podgryzać rośliny.
Gatunek jajorodny, którego rozmnażamy w akwarium tarliskowym. Powinno mieć bardzo miękką wodę, odczyn lekko kwaśny. Słabe oświetlenie, roślinność o drobnych liściach (w tym mech jawajski, rośliny pływające) lub ruszt ikrowy. Przed tarłem najlepiej rozdzielić samców i samice – obficie karmimy je. Gdy samice napełnią się jajami (okrągłe brzuchy), przenosimy wieczorem wybraną parę do zbiornika hodowlanego. Rano powinno dojść do tarła – ikra rozrzucana jest wśród roślin lub na podłożu (około tysiąca jaj). Rodziców usuwamy po dokonanym dziele (nie opiekują się potomstwem, zjadają ikrę). Wylęg następuje po 1-2 dniach. Ikra i narybek wrażliwe są na światło – przez pierwsze tygodnie akwarium powinno być przyciemnione.
