| Gatunek | Bystrzyk Amandy |
|---|---|
| Nazwa łacińska | Hyphessobrycon Amandae |
| Rodzina | kąsaczowate |
| Występowanie | Ameryka Południoiwa |
| Długość | 1,5 - 2,0 cm |
| Temperatura | 22 - 28°C |
| Twardość wody | miękka - średnio twarda |
| pH | 5,0 - 7,5 |
| Zbiornik | 40 L |
| Pokarm | suchy, żywy, mrożony |
Bystrzyk amandy został odkryty dość późno, bo dopiero w 1986 roku. Jest to ryba słodkowodna, która w warunkach naturalnych występuje w obrębie rzeki Araguaia River (starorzecza, dorzecza, obszary zalewowe, kanały) na terenie środkowej Brazylii.
Bystrzyk amandy charakteryzuje się miedziowo-pomarańczowo-czerwonawym ubarwieniem ciała, które jest najbardziej intensywne w okolicy głowy, brzucha, linii bocznej oraz płetw: grzbietowej, odbytowej i ogonowej. Pozostałe części ciała są bardziej transparentne. Na końcówce płetwy grzbietowej można zaobserwować blado czarną plamę. Płeć ryb najłatwiej rozróżnić w okresie tarła – samce wybarwiają się jaskrawiej, a samice stają się bardziej okrągłe w partiach brzusznych. Dodatkowo samice są nieco większe od samców.
Są to aktywne, spokojne i towarzyskie rybki, które czasem przejawiają tendencję do podgryzania płetw innym rybom. Dlatego powinny być trzymane w większej grupie – minimum 6-8 osobników. Wówczas wszelkie niepożądane zachowania zamykają się w stadzie. Bez przeszkód możemy je hodować z gupikami, innymi, podobnego rozmiaru, tetrami oraz razborami, molinezjami, zmienniakami plamistymi, kiryskami czy otoskami. W przepełnionym akwarium i ze zbyt dużymi rybami bystrzyk amandy staje się bardziej nerwowy, płochliwy i bez przerwy przebywa w ukryciu. Są to dość wytrzymałe ryby - można je polecić początkującym akwarystom. Do pływania preferują środkowe partie wodne.
Gatunek może być trzymany w akwarium towarzyskim oraz w akwarium biotopu ciemnych wód. W pierwszym przypadku zbiornik powinien być mocno obsadzony roślinami, posiadać liczne kryjówki wśród korzeni, ciemne i drobne podłoże, oświetlenie rozproszone (ułatwią to nam rośliny pływające). Zalecany jest łagodny przepływ wody z filtra. W drugim przypadku na dno kładziemy piasek, wystrój stanowią patyki i korzenie, rośliny oraz suche liście dębowe lub bukowe ułożone na dnie akwarium (wymieniamy je systematycznie co kilka tygodni). Oświetlenie rozproszone (pływające kawałki drzewa) lub woda zabarwiona na kolor herbaciany (torf w filtrze lub zawieszona siatka z torfem na krawędzi zbiornika).
Gatunek jajorodny. Ryby najlepiej rozmnażać w osobnym akwarium z dojrzałą chemicznie wodą, kępami roślin o delikatnych i małych liściach lub rusztem ikrowym, specjalną siatką zabezpieczającą złożone jajeczka. Zbiornik powinien być bardzo słabo oświetlony, woda lekko kwaśna lub o obojętnym pH, o temperaturze 28ºC. Do akwarium hodowlanego przenosimy wybraną parę ryb (najgrubszą samicę i najjaskrawiej wybarwionego samca) lub grupę ryb (z przewagą liczebną samic). Samica bystrzyka składa ikrę w toni wodnej rozrzucając ją po dnie zbiornika. Rodzice nie opiekują się potomstwem, wręcz przeciwnie będą zjadali jajeczka i narybek. Dlatego po odbytym tarle (2-3 dni od wpuszczenia do akwarium hodowlanego) należy niezwłocznie ich usunąć. Po 1-1,5 dniu następuje wylęg larw, a po kolejnych 4 dniach narybek swobodnie pływa w poszukiwaniu pożywienia.
