Bystrzyk Kolumbijski (Hyphessobrycon Columbianus)

Występowanie

Gatunek słodkowodny, który w warunkach naturalnych zamieszkuje wolno płynące strumienie, potoki i dopływy w Kolumbii.

Wygląd zewnętrzny

Charakteryzuje się srebrzysto niebieskim kolorem ciała z czerwonymi płetwami – grzbietową (wąska, wydłużona), ogonową, brzusznymi i odbytową (obrzeżona jest zwykle na czarno). Samice są bardziej okrągłe i nieco większe, natomiast samce mają bardziej wydłużoną płetwę grzbietową. Różnice dymorficzne pojawiają się jednak, gdy ryby osiągną dojrzałość płciową.

Usposobienie

Jest to bardzo aktywna, szybko i intensywnie pływająca, towarzyska i odważna rybka. Potrafi wyrwać innej rybie pożywienie prosto z pyska. Może nękać mniejsze gatunki, jednak gdy jest trzymana w większej grupie osobników (ławicowa) nie sprawia kłopotów. Odporna i elastyczna – szybko się przystosowuje do nowych warunków życia. Może podgryzać rośliny.

Akwarium

Z racji swojej aktywności potrzebuje przestronnych zbiorników, obsadzonych roślinnością w bocznych i tylnej części, z licznymi kryjówkami i wolnymi przestrzeniami do swobodnego pływania. Ciemne podłoże i światło rozproszone w pełni wydobywają ich piękną barwę. Lubią krystalicznie czystą wodę – niezbędne systematyczna podmiany i skuteczna, ale delikatna filtracja. Możemy im stworzyć także biotop Amazonii (tzw. czarnych wód). Sporo korzeni i roślin, w tym pływające, liście bukowe lub dębowe na dnie (wymieniamy je co kilka tygodni), piasek jako podłoże, zabarwiona woda na ciemno (dodanie torfu do filtra lub moczenie go w siatce), słabe oświetlenie. Jeżeli wybierzemy tę opcję, pamiętamy, że ryby wpuszczamy gdy woda dojrzeje chemicznie (wszystkie jej parametry ustabilizują się).

Rozmnażanie

Gatunek jajorodny, którego rozmnażamy w akwarium tarliskowym. Powinno mieć bardzo miękką wodę, odczyn lekko kwaśny i temperaturę w granicach 29°C. Słabe oświetlenie, roślinność o drobnych liściach (w tym mech jawajski) lub ruszt ikrowy, kryjówkę dla samicy (zaloty są bardzo intensywne i samica potrzebuje czasem wytchnienia). Przed tarłem najlepiej rozdzielić samców i samice – obficie karmimy je. Gdy samice napełnią się jajami (okrągłe brzuchy), przenosimy wieczorem wybraną parę do zbiornika hodowlanego. Rano powinno dojść do tarła – ikra rozrzucana jest wśród roślin lub na podłożu (około 300 jaj). Rodziców usuwamy po dokonanym dziele (nie opiekują się potomstwem, zjadają ikrę). Wylęg następuje po 1-1,5 dnia, po kolejnych 3-4 narybek swobodnie pływa w poszukiwaniu pożywienia. Ikra i narybek wrażliwe są na światło – przez pierwsze 2 tygodnie powinny znajdować się w całkowitym zaciemnieniu. W akwarium tarliskowym pamiętamy o systematycznych podmianach wody – najlepiej przez filtr.