| Gatunek | Kirysek Pręgooki |
|---|---|
| Nazwa łacińska | Corydoras Melini |
| Rodzina | kiryskowate |
| Występowanie | Ameryka Południowa |
| Długość | 5 cm |
| Temperatura | 22 - 26°C |
| Twardość wody | miękka |
| pH | 5.5 - 7.0 |
| Zbiornik | 60 L |
| Pokarm | wszystkożerne: suchy, mrożony, żywy, roślinny |
Tropikalna ryba słodkowodna pochodząca z Ameryki Południowej. W środowisku naturalnym gatunek ten zamieszkuje rzeki, strumienie, dopływy o ciemnych wodach, bogate w taniny oraz rozkładającą się materię organiczną na terenie Kolumbii i Brazylii.
Ryba charakteryzuje się srebrzysto-beżowym ubarwieniem ciała z dwoma czarnymi pręgami. Pierwsza przechodzi skośnie przez oko, druga biegnie wzdłuż dłuższych promieni płetwy grzbietowej, przez nasadę tej płetwy, skośnie do nasady płetwy ogonowej i przez dolne promienie płetwy ogonowej. Głowa ryby i przednia część podbrzusza mieni się na złoto. Gatunek ten, jak wszystkie kiryski posiada dwa rzędy płytek kostnych wzdłuż boków ciała oraz kolce w płetwach piersiowych. Dodatkowo jest on przystosowany do oddychania powietrzem atmosferycznym za pomocą jelita. Samica jest nieco większa i grubsza w partiach brzusznych po osiągnięciu dojrzałości płciowej w porównaniu do samca. Gatunek ten jest często mylony z kiryskiem kolumbijskim - Corydoras metae (tutaj druga czarna pręga przechodzi przez całą płetwę grzbietową, wzdłuż nasady płetwy ogonowej i częściowo przez płetwę odbytową) oraz Corydoras davidsandsi (tutaj druga czarna pręga przechodzi jedynie przez nasadę płetwy grzbietowej (nie przez promienie) oraz dodatkowo płetwę tłuszczową).
Spokojne i ciche rybki, które powinny być trzymane w grupach minimum 6-8 osobników. Wówczas stają się bardziej aktywne i mniej nieśmiałe. Powinniśmy unikać towarzystwa dużych i agresywnych ryb. Jest to gatunek denny, który większość czasu spędza przy dnie akwarium w poszukiwaniu pożywienia.
Zbiornik powinien być dobrze obsadzony roślinnością (można także dodać rośliny pływające), z licznymi kryjówkami wśród korzeni, kamieni i skał o miękkich krawędziach z pozostawionymi otwartymi przestrzeniami (w pobliżu dna) do swobodnego pływania. Podłoże powinno być miękkie (piasek lub drobny żwirek) i ciemne. Oświetlenie stonowane. Można im także stworzyć warunki przypominające biotop Amazonii – z piaszczystym podłożem, poskręcanymi korzeniami, suszonymi liśćmi na dnie oraz zabarwioną woda na ciemno. Kiryski są bardzo wrażliwe na parametry wody, chemikalia oraz leki. Dlatego niezbędne są systematyczne częściowe podmiany wody oraz niedoprowadzanie do gwałtownych wahań temperatury oraz pH. Ryb tych nigdy nie wpuszczamy do nieustabilizowanego chemicznie akwarium. Pamiętamy także o utrzymaniu podłoża akwarium w czystości ze względu na infekcje wąsików kirysków, których mogą się nabawić.
Ryby jajorodne. Rozmnażać możemy ją zarówno w akwarium ogólnym, jak i osobnym - hodowlanym. W przypadku pierwszym musimy zadbać o wystarczającą ilość miejsc, w których zostanie zdeponowana ikra, a później będzie ukrywał się narybek. W przypadku drugim akwarium powinno posiadać warstwę piasku, liczne kępy mchu jawajskiego, mogą być również płaskie kamienie. Woda powinna być miękka, o temperaturze około 23°C, pH=6,5, filtr natomiast powinien mieć zabezpieczony wylot, np. gąbką. Grupę ryb (z liczebną przewagą samców) przenosimy do tak przygotowanego zbiornika i obficie karmimy żywymi produktami. Gdy zauważymy, że samice wyraźnie poszerzyły się w partiach brzusznych podmieniamy w porannych godzinach około 50% wody na chłodniejszą (20-21°C), zwiększamy jej napowietrzanie i przepływ. Proces ten powtarzamy każdego dnia do momentu wywołania tarła. Tarło odbywa się w pozycji T w toni wodnej i jest poprzedzone intensywnymi zalotami. Samiec chwyta wąsiki samicy między swoje płetwy piersiowe. Wypuszcza mlecz, który przechodzi ku jej płetwom brzusznym (płetwy te przytrzymują w tym momencie od jednego do czterech ziaren ikry) - następuje zapłodnienie. Samica odpływa w celu zdeponowania jaja w odpowiednim miejscu (zazwyczaj w kępie roślin, na kamieniu lub na szybie, w pobliżu wysokiego przepływu wody). Cykl się powtarza, przy czym samce rywalizują o dopuszczenie przez samicę (pamiętać należy, że samców jest więcej niż samic). Po tarle (które może trwać kilka godzin) odławiamy rodziców – zjadają ikrę i narybek. Ikra jest wrażliwa na infekcje grzybicze. W celu jej ochrony można dodać do wody kilka kropel błękitu metylowego, jednak codziennie należy sprawdzać i usuwać zepsute jaja. Można także użyć krewetek Red Cherry, które będą wyjadać tylko zainfekowaną ikrę. Wylęg następuje po 3-5 dniach (zależy od temperatury wody), a po kolejnych 3-4 dniach narybek swobodnie pływa w poszukiwaniu pożywienia.
