Muszlowiec Wielopręgi (Neolamprologus Multifasciatus)

Występowanie

Gatunek słodkowodny, endemiczny dla jeziora Tanganika, który zamieszkuje dość głębokie wody u podnóża skalistego wybrzeża. Występuje wszędzie tam, gdzie żyją ślimaki z rodzaju Neothauma, których muszle stanowią ich swoisty „dom”.

Wygląd zewnętrzny

Jest to najmniejszy gatunek muszlowca, który charakteryzuje się kremowo-niebieskawo-białym ubarwieniem ciała z brązowawymi, cienkimi pręgami biegnącymi poprzecznie wzdłuż boków ciała. Pręgi te przechodzą również przez płetwę grzbietową, odbytową oraz ogonową, a ich krawędzie są delikatnie obrzeżone na żółtawo. Tęczówka oka jest niebieska. Samiec jest znacznie większy od samicy.

Usposobienie

W naturze ryby tworzą liczne kolonie - to samce obierają swoje niewielkie terytoria, które zajmują zwykle obszar kilku muszli. Kuszą samice do zamieszkania w tym obszarze - każda samica zajmuje własną muszlę, która będzie jej „domem” na całe życie. Jest to gatunek terytorialny, który broni swojej kryjówki oraz terenu wokół niego – dlatego jeżeli zamierzamy trzymać większą grupę musimy upewnić się, że mamy wystarczająco duże akwarium, z dostateczną liczbą kryjówek (muszli). Innym, ciekawym zachowaniem gatunku jest sposób przekopywania podłoża np. w celu obrócenia/właściwego ustawienia muszli. Rybka może być hodowana w akwarium ogólnym z innymi gatunkami z jeziora Tanganika, np. z księżniczką z Burundi (Neolamprologus brichardi), Neolamprologus gracilis, mniejszymi naskalnikami z rodzaju Julidochromis lub pielęgnicami z rodzaju Cyprichromis.

Akwarium

Muszlowiec wielopręgi preferuje typowe akwarium dla gatunków z jeziora Tanganika – przestronne, z grubą warstwą piasku na dnie (ryby lubią kopać), ścianą skalną oraz licznymi pustymi muszlami porozrzucanymi na dnie (najlepiej ślimaków z rodzaju Neothauma, ale można użyć nawet muszli rodzimych winniczków). Muszli powinno być więcej niż ryb.

Rozmnażanie

Gatunek jajorodny, który rozmnaża się nawet w akwarium ogólnym. Najlepiej jednak jest go rozmnażać w osobnym zbiorniku, z wodą twardą, o pH=8,5 i temperaturze 26-27ºC. Niezbędne będą puste muszle na dnie. Ryby najlepiej rozmnażać w grupie z przewagą samic. Samica obiera kryjówkę i kusi samca pływając przy wejściu do obranej muszli. Kiedy zauważy jego zainteresowanie, wpływa do muszli i deponuje ikrę. Opuszcza muszlę, do której podpływa samiec i zapładnia jajeczka. To samica opiekuje się ikrą i narybkiem oraz chroni terytorium – przegania wówczas nawet samca nie pozwalając mu zbliżyć się do krawędzi muszli. Larwy wylęgają się już po dobie, a swobodnie pływają w poszukiwaniu pożywienia po kolejnych 5-7 dniach. Po kolejnych dwóch-trzech tygodniach narybek jest przeganiany z muszli przez samicę.