| Gatunek | Neon Błękitny |
|---|---|
| Nazywany też | Gromadnica Królewska |
| Nazwa łacińska | Inpaichthys Kerri |
| Rodzina | kąsaczowate |
| Występowanie | Ameryka Południowa |
| Długość | 4 cm |
| Temperatura | 24 - 27°C |
| Twardość wody | miękka - średnio twarda |
| pH | 6.0 - 7.0 |
| Zbiornik | 80 L |
| Pokarm | żywy, mrożony, suchy - rozdrobniony |
Gatunek słodkowodny, który także znany jest pod nazwami bystrzyk błękitny lub tetra Kerra. W warunkach naturalnych zamieszkuje wolno płynące wody obszarów leśnych dopływów Amazonki w Brazylii. Są to wody ciemne z dużą ilością garbników i innych związków chemicznych pochodzących z rozkładu substancji organicznej.
Zabarwienie samca i samicy wyraźnie się różnią. Samica charakteryzuje się beżowo oliwkowym kolorem ciała z czarną, poziomą, dość grubą pręgą wzdłuż linii bocznej. Jej płetwa tłuszczowa jest koloru pomarańczowo czerwonego. Samiec natomiast ma intensywnie niebieski połysk i granatową pręgę wzdłuż boku ciała, jego płetwa tłuszczowa jest natomiast niebieskiego koloru.
Jest to aktywna, ławicowa rybka, która najlepiej czuje się w grupie 5-10 sztuk (jest wówczas mniej płochliwa, a wszelka agresja zatrzymuje się wewnątrz grupy). Jej współtowarzyszami powinny być inne spokojne gatunki, jak małe tetry, pielęgnice karłowate, gurami, razbory, bystrzyki, kiryski, otoski, drobnoustki, ukośniki czy bocje. Zestresowana lub przechowywana w złych warunkach ryba traci swoje piękne barwy.
Lubi ona przestronne zbiorniki z wolnymi przestrzeniami do pływania, z obsadą roślinną po bokach i w tyle akwarium, kryjówkami wśród korzeni. Wymagają słabego i/lub rozproszonego oświetlenia (pomocne będą rośliny pływające). Można im stworzyć również biotop ciemnych wód (podłoże z piasku, torf w filtrze w celu zabarwienia wody, liście bukowe lub dębowe rozrzucone po dnie – systematycznie wymieniane, korzenie i gałęzie jako dekoracja). Rybka wrażliwa na jakość wody i nadmierną obecność związków azotowych.
Jest to gatunek jajorodny, który należy rozmnożyć w osobnym zbiorniku – rodzice chętnie zjadają ikrę. Może być to niewielkie akwarium z miękką i kwaśną wodą o podwyższonej nieco temperaturze, słabo oświetlone, z kępami roślin o drobnych liściach. Dodatkowo można je wyposażyć w ruszt ikrowy. Na kilka tygodni rozdzielamy samców i samice, obficie karmimy. Najbardziej wybarwionego samca i najgrubszą samicę przenosimy wieczorem do akwarium tarliskowego. Rano powinno dojść do tarła. Ikra składana jest wśród roślin, a cały proces trwa dość długo. Rodziców usuwamy. Wylęg następuje po dobie. Narybek swobodnie pływa w poszukiwaniu pożywienia po kolejnych 5 dniach.
