Domowe Akwarium Pl

Pyszczak Maingano (Melanochromis Cyaneorhabdos)

Zobacz też:
pyszczak maingano Melanochromis cyaneorhabdos
Wikipedia/JanRehschuh /CC BY-SA 3.0
GatunekPyszczak Maingano
Nazywany teżPielęgnica Maingano
Nazwa łacińskaMelanochromis Cyaneorhabdos
Rodzinapielęgnicowate
WystępowanieAfryka
Długość10 cm
Temperatura23 - 28°C
Twardość wodyśrednio twarda - twarda
pH7.5 - 8.5
Zbiornik100 L
Pokarmroślinny, żywy, mrożony, suchy

Pyszczak Maingano (Melanochromis Cyaneorhabdos)
Nazywany też: Pielęgnica Maingano

Występowanie

Ryba słodkowodna, która w warunkach naturalnych zamieszkuje skaliste strefy przybrzeżne jeziora Niasa (Malawi). Jest to gatunek endemiczny (endemiczny - występujący stale na danym obszarze).

Wygląd zewnętrzny

Jest on bardzo często mylony z innym gatunkiem z tego rodzaju: Melanochromis Johanni – cechą różniącą te dwa gatunki jest pomarańczowo żółte ubarwienie samicy (samica opisywanego gatunku jest tego samego koloru, co samiec). Rybkę wyróżnia torpedowaty pokrój ciała i jego charakterystyczny granatowo niebieski kolor (dwa wąskie niebieskie pasma rozdzielone są przez szersze czarno granatowe). Płetwy ciemne obrzeżone na opalizujący niebieski (płetwa grzbietowa obrzeżona jest od dołu jak i góry). Samce z reguły są intensywniej ubarwione (zwłaszcza dominanci i w porze tarła), mają bardziej wydłużone płetwy brzuszne oraz ciemniejsze podbrzusze. Trzeba jednak mieć na uwadze, że rybcie te często zmieniają ubarwienie w zależności od poziomu stresu, doboru elementów dekoracyjnych (ich kolorystyki) oraz roli samca (dominant lub nie).

Usposobienie

Gatunek ten powinien być trzymany w akwarium gatunkowym lub ogólnym, gdzie jego towarzyszami będą inne gatunki endemiczne tegoż jeziora (unikamy jednak mieszania z gatunkami z tego samego rodzaju, szczególnie podobnie ubarwionymi – ryby stają się bardziej agresywne i mogą krzyżować się podczas tarła). W zależności od tego, jaką dobierzemy obsadę (ilość samic i samców), wielkości naszego zbiornika oraz ilości zapewnionych kryjówek ryby będą bardziej lub mniej agresywne i terytorialne. Najlepszą obsadą jest pojedynczy samiec i kilka samic (jedna samica może zostać zamęczona podczas tarła nieustającymi gonitwami, natomiast samce będą walczyć pomiędzy sobą o dominację). W okresie tarła agresja znacznie wzrasta wobec innych gatunków. Ryby te lubią kopać w podłożu, raczej większość czasu spędzają w swoich kryjówkach (poza dominantem, który swobodnie pływa).

Akwarium

Lubią przestronne akwaria (szersze niż wyższe), z licznymi kryjówkami pomiędzy szczelinami skalnymi i grotami przez nie stworzonymi. Jeżeli posadzimy rośliny, to muszą być odporne na podkopywanie. Wymagane miękkie i drobne podłoże, bardzo wydajna i skuteczna filtracja, systematyczne podmiany części wody (około 30% raz w tygodniu). Ryby są bardzo wrażliwe na zmiany składu chemicznego wody (szczególnie pH) oraz nadmiar azotanów.

Rozmnażanie

Gatunek jajorodny, którego tarło zwykle odbywa się między kamieniami. Samce rezerwują zawczasu rewiry, do których zaganiane są samice. Po złożeniu ikry, samica natychmiast bierze ją do buzi i pobudza samca do zapłodnienia jej (najczęściej ustawia się pyskiem przy jego płetwie odbytowej). Inkubacja trwa 21 dni (w zależności od temperatury wody i spokoju ducha przyszłej mamy). Usta samicy opuszcza w pełni samodzielny narybek, który należy karmić. Narybku wciąż strzeże samica, która w przypadku zagrożenia chroni go w pysku.