Gatunek | Pyszczak Wspaniały |
---|---|
Nazwa łacińska | Nimbochromis Venustus |
Rodzina | pielęgnicowate |
Występowanie | Afryka |
Długość | 20 - 25 cm |
Temperatura | 24 - 28°C |
Twardość wody | średnio twarda - twarda |
pH | 7.5 - 8.5 |
Zbiornik | 200 L |
Pokarm | żywy, mrożony, suchy, roślinny |
Gatunek słodkowodny, który w warunkach naturalnych zamieszkuje otwarte, piaszczyste tereny w pobliżu skał, na głębokościach około 15 metrów jeziora Niasa (Malawi).
Charakteryzuje się żółto niebieskawym ubarwieniem, z dużymi, nieregularnymi plamami przypominającymi wzór żyrafy. Samce są większe, bardziej jednolicie ubarwione, z niebieską głową (zwłaszcza w okresie tarła), niebieskimi końcówkami płetw i ledwo widocznymi lub w ogóle niewidocznymi plamami. Płetwa grzbietowa obrzeżona jest na biało. Ubarwienie tych ryb jest dość zmienne – zależy od ich wieku (młode kolorem przypominają samice), a w przypadku samców: stopnia w hierarchii w zbiorniku.
Gatunek drapieżny, który na wolności poluje na mniejsze pielęgnicowate lub ich narybek (zakopuje się częściowo w podłożu i nieruchomieje zlewając się praktycznie z otoczeniem, gdy ofiara znajduje się w zasięgu pyska – atakuje). W akwariach też często poluje kładąc się na boku i udając martwego. Dlatego powinien być trzymany z towarzyszami podobnego rozmiaru. Samce są agresywne w stosunku do siebie i terytorialne (w okresie tarła te zachowania potęgują się), dlatego najlepszą obsadą jest jeden samiec i kilka samic (chyba, że dysponujemy bardzo dużym zbiornikiem, w którym wszystkie samce będą miały wystarczająco miejsca na wyznaczenie rewirów). Są to ryby wytrzymałe i raczej łatwe w hodowli. Kopią w podłożu, zjadają miękkie rośliny i łatwo je przekarmić.
Lubią przestronne akwaria (minimalna szerokość to 150 cm), z miękkim, piaszczystym podłożem, licznymi kryjówkami wśród skał, szczelin i grot. Niezbędna jest skuteczna filtracja i systematyczne podmiany części wody (10-20% na tydzień). W złej jakościowo wodzie tęczówki tego pyszczaka mętnieją.
Ryby jajorodne. Tarło zazwyczaj odbywa się przy skałach, blisko podłoża. Samica po intensywnych zalotach samca jest wabiona do jego rewiru, gdzie składa ikrę. Zbiera ją do pyszczka i podpływa do samca (do jego płetwy odbytowej). Po zapłodnieniu jaj (może być ich nawet 100) odpływa w ustronne miejsce, gdzie je inkubuje. Okres ten trwa do 3 tygodni – wówczas nie przyjmuje żadnego pożywienia. Jej pysk opuszcza już w pełni samodzielny narybek, którego samica strzeże i chroni jeszcze przez kilka dni.