| Gatunek | Pyszczak Żółty |
|---|---|
| Nazwa łacińska | Labidochromis Caeruleus |
| Rodzina | pielęgnicowate |
| Występowanie | Afryka |
| Długość | 9 cm |
| Temperatura | 23 - 27°C |
| Twardość wody | średnio twarda - twarda |
| pH | 7.5 - 8.5 |
| Zbiornik | 150 L |
| Pokarm | żywy, mrożony, suchy, roślinny |
Gatunek słodkowodny, endemiczny dla jeziora Malawi w Afryce. Występuje on w północnej części jeziora, zarówno w obrębie skalistego jaki i roślinnego nabrzeża, na głębokościach około 20-25 metrów.
Ze względu na różnorodność siedlisk naturalnych istnieje wiele odmian barwnych tej ryby. Ale jej podstawowym ubarwieniem jest kolor żółty. Nie powinien nas jednak dziwić dodatek niebieskiego lub białego koloru, zwłaszcza w okolicach podbrzusza. Charakterystycznym znakiem dla tego pyszczaka są czarne, dość szerokie obramowania płetw: grzbietowej, brzusznych i odbytowej z wąskim, jasnym marginesem. Płetwa ogonowa jest żółta. Samce zazwyczaj są nieco więksi i bardziej kolorowi w porównaniu do samic, ich czarne obramowania płetw wydają się szersze.
Jest to spokojny przedstawiciel pyszczaków, który powinien być przetrzymywany z innymi pokojowo nastawionymi, afrykańskimi gatunkami pielęgnic (np. z rodzaju Haplochromis, Aulonocara, Lamprologus, Cyathopharynx, Gephyrochromis, Iodotropheus itp.) czy dużymi gatunkami lubiącymi twardą wodę (np. tęczanki). Podczas tarła pyszczak żółty staje się terytorialny, a samce nieco agresywne wobec siebie i samic (natrętnie próbują doprowadzić do tarła). Jeżeli zdecydujemy się na grupę tych ryb, to powinniśmy zadbać o przewagę samic. Im więcej ryb, tym są mniej agresywne. Z natury są to drapieżniki (nie roślinożercy), które polują przede wszystkim na owady i ich larwy. Praktycznie cały czas pływają w poszukiwaniu pożywienia. Pyszczak żółty jest ciekawski, inteligentny, przekopuje podłoże i może podgryzać rośliny. Gatunek ten jest polecany wszystkim tym, którzy pragną rozpocząć swoją przygodę z pielęgnicami Malawi.
Najlepszym rozwiązaniem jest przechowywanie tego gatunku w akwarium biotopu jeziora Malawi – przestronnego, z licznymi kryjówkami wśród skał, grot, kamieni, z wolnymi przestrzeniami do swobodnego pływania, z miękkim, piaszczystym podłożem. Rośliny nie są konieczne. Ciemniejsza aranżacja zbiornika powoduje, że ryby przepięknie się wybarwiają. Niezbędne dobre natlenienie wody, systematyczne podmiany części wody i skuteczna filtracja – ryby są bardzo wrażliwe na amoniak, azotany i azotyny.
Gatunek jajorodny. Przy odpowiednich warunkach ryby mogą rozmnażać się bez ingerencji, w zbiorniku ogólnym. Akwarium takie powinno być odpowiednio duże, wyposażone w płaskie kamienie, obszary otwartego piasku i liczne kryjówki dla samic, z pH=8,5, temperaturą około 26°C i twardą wodą. Na każdego samca powinny przypadać przynajmniej 2-3 samice, ważne żeby wszystkie ryby były mniej więcej w podobnym wieku. Ryby do tarła pobudzamy przez obfitsze karmienie żywymi pokarmami lub większe i częstsze podmiany części wody. Samiec, przed przystąpieniem do tarła, oczyszcza twardą powierzchnię, na której zostanie złożona ikra, a następnie intensywnie się wybarwia. W tym momencie może być bardzo natarczywy wobec samic – nie ma dla niego znaczenia, czy samica jest zainteresowana lub gotowa do tarła. Zachęcona samica podpływa w wybrane przez samca miejsce i składa jajeczka. Następnie zbiera je w usta, a samiec je zapładnia. Na jego płetwie ogonowej widnieją jasne, owalne plamki, które przypominają jajeczka. Samiec kładzie swoją płetwę odbytową na powierzchni, na której wcześniej była ikra. Samica myśląc, że to jajeczka próbuje je zebrać w usta, a samiec w tym momencie zapładnia zgromadzone już ziarna. Samica przechowuje w swoich ustach 5-20 jaj. W tym okresie nie przyjmuje pokarmu. Zestresowana lub przestraszona może porzucić jaja lub nawet je zjeść, dlatego można ją ostrożnie przenieść do osobnego zbiornika. Po 28 dniach zaczyna pojawiać się narybek, który przystępuje do żerowania. Samica opiekuje się narybkiem jeszcze przez jakiś czas. Narybek jest również bardzo wrażliwy na jakość wody.
