Skrzeczyk Karłowaty (Trichopsis Pumila)

Występowanie

Gatunek słodkowodny, który w warunkach naturalnych zamieszkuje spokojne wody, przede wszystkim stojące na terenie Laosu, Wietnamu, Tajlandii, Kambodży oraz Indonezji. Są to rowy, pola ryżowe, stawy, obszary zalewowe, bagienne, torfowiska – wody często ubogie w tlen, ze skąpym dostępem światła (siedliska porośnięte gęstymi lasami deszczowymi), bogate w roślinność nabrzeżną oraz pływającą, wody zabarwione dużą ilością znajdujących się w nich garbnikami oraz rozkładającą się substancją organiczną.

Wygląd zewnętrzny

Skrzeczyk karłowaty charakteryzuje się beżowo oliwkowo niebieskawym ubarwieniem ciała, z jasnym podbrzuszem oraz przerywaną, brązowo czerwoną pręgą biegnącą wzdłuż linii bocznej. U samców, powyżej tej pręgi, widoczne są plamki tego samego koloru układające się luźno w poziomy pasek. Rybka posiada zaokrągloną płetwę ogonową i szpiczastą płetwę grzbietową. Wszystkie płetwy są nakrapiane w niebieskie i bordowe plamki, obrzeżone na czerwono. Dolne płetwy obrzeżone są na niebiesko. Ryby w dobrej kondycji i odpowiednich warunkach pięknie mienią się kolorami tęczy. Tęczówka oka – niebieska. Gatunek przystosowany jest do pobierania tlenu atmosferycznego za pomocą dodatkowego narządu oddechowego – tzw. labiryntu. Samce z reguły są bardziej kolorowi, a ich płetwa grzbietowa jest bardziej wydłużona. U samic, po osiągnięciu dojrzałości płciowej, można zauważyć rozwijającą się ikrę w jajowodach. Ryby wydają charakterystyczne dźwięki.

Usposobienie

Jest to cicha, z pozoru nieśmiała, przyjazna i dociekliwa rybka. Z czasem, po zapoznaniu się z nowym środowiskiem, nabiera pewności siebie i pływa swobodnie w całej toni wodnej z zaciekawieniem obserwując  wprowadzane zmiany w wystroju. Gatunek stadny, jednak samce wykazują pewien terytorializm wobec siebie – zwłaszcza w okresie tarła. Skrzeczyk karłowaty to aktywny myśliwy, który lubi polować grupą – w ten sposób potrafią przegonić, a nawet nękać dużo większe ryby od siebie (np. bojownika). Unikamy przetrzymywania z krewetkami, które w krótkim czasie zostaną całkowicie skonsumowane. Za współtowarzyszy dobieramy im małe i spokojne gatunki, jak: mikrorazbory, kiryski pigmejki, kiryski karłowate, cierniooczki, otoski, mieczyki, kardynałki, neony.

Akwarium

Gatunek ten dobrze czuje się w akwariach niskich i długich. Mogą to być zarówno zbiorniki biotopowe (czarnych wód), jak i ogólne, z dużą ilością roślin, również pływających (pamiętać przy tym należy, żeby pokrywa z roślin nie była zbyt szczelna – ryby muszą mieć dostęp do powietrza atmosferycznego), licznymi kryjówkami wśród kamieni, jaskiń, korzeni. Światło powinno być rozproszone (np. stosujemy pływające kawałki drewna), a podłoże ciemne (ryby wyświetlają wówczas swoje najlepsze kolory). Nie zapominajmy o pozostawieniu wolnych przestrzeni do swobodnego pływania oraz zastosowania wolnego przepływu wody.

Rozmnażanie

Gatunek jajorodny. Ryby do tarła możemy pobudzić poprzez podniesienie temperatury wody oraz obniżenie jej poziomu. W celu podniesienia znacznej liczby narybku, najlepiej jest rozmnażać skrzeczyka karłowatego w osobnym akwarium – z niskim poziomem wody, lekko kwaśnej, miękkiej, o temperaturze 27˚C. Tarło poprzedzają intensywne zaloty inicjowane głównie przez samicę. Ryby pływają równolegle obok siebie, ocierając się i wydając dźwięki (charakterystyczne skrzeczenie). Samiec przystępuje do budowy gniazda z pęcherzyków powietrza, najczęściej pod szerokim liściem, wśród  roślin pływających, na sklepieniu jaskini lub pod korzeniem. Gniazdo jest niepozorne i często przeoczane – zawiera zaledwie kilka pęcherzyków. Tarło odbywa się w uścisku – jednorazowo wyrzucana jest niewielka porcja ikry, którą samiec zbiera w usta i lokuje w gnieździe. Proces powtarza się do zdeponowania wszystkich jaj (nawet do 150 sztuk). Zarówno samiec, jak i samica opiekują się ikrą i bronią zaciekle dostępu do gniazda (samiec może być nieco agresywny również wobec samicy – wówczas najlepiej jest ją usunąć). Wylęg następuje po około 2 dniach, po kolejnych dwóch narybek swobodnie pływa w poszukiwaniu pożywienia. Narybek jest bardzo mały i rośnie bardzo powoli.