Tęczanka Czarnobrzeżona (Melanotaenia Nigrans)

Występowanie

Gatunek słodkowodny, który zamieszkuje także siedliska słonowodne (ujścia rzek). Występuje w przejrzystych, wolno płynących rzekach i ich ujściach, strumieniach oraz potokach, starorzeczach, na terenach bagiennych północnej Australii, jak i okolicznych wysepek. Preferuje miejsca o bogatej szacie roślinnej.

Wygląd zewnętrzny

Ryba ta charakteryzuje się smukłą budową ciała, o niebiesko-srebrzysto-oliwkowym ubarwieniu, ze złoto-czarną pręgą przechodzącą wzdłuż linii bocznej: od pyska, przez oko, do końca rozwidlonego ogona. Podbrzusze jasne, często czerwonawe. Płetwy mogą mieć kolor niebieski lub żółty, obrzeżone są na czarno. Płetwa odbytowa może mieć dodatkowy czerwonawy pasek. Różnice w kolorystyce wynikają głównie z różnych siedlisk, wielkości danej populacji oraz wieku tych ryb. Dodatkowo na kolor wpływają stres czy trwający właśnie okres rozrodczy. Gatunek posiada podwójną płetwę grzbietową i dość szeroką płetwę odbytową. Samica jest mniejsza od samca, jej ubarwienie jest zdecydowanie bledsze i bardziej matowe, a także można zaobserwować nieznaczne różnice w budowie płetw grzbietowych.

Usposobienie

Jest to spokojny, aktywny i ławicowy gatunek. Grupa ryb powinna składać się z minimum 5-6 ryb, z przewagą samic. Wówczas samce wyświetlają swoje najlepsze kolory rywalizując między sobą o uwagę samic. Tęczanki większe bez trudu można trzymać w akwariach towarzyskich, z rybami o podobnych rozmiarach i temperamencie, np. innymi tęczankami, gurami, danio, tetrami czy kiryskami. Ryba ta żywi się między innymi zielonymi glonami nitkowatymi.

Akwarium

Gatunek ten preferuje obszerne zbiorniki, dłuższe niż wyższe, mocno porośnięte roślinnością, z otwartymi przestrzeniami do swobodnego pływania i umiarkowaną filtracją. Ciemne korzenie oraz piaszczyste podłoże sprzyjają lepszemu wybarwianiu się ryb. Systematyczne podmiany części wody (około 30%), skuteczna filtracja oraz dobre natlenienie wody są niezbędne. Konieczne przykrycie akwarium.

Rozmnażanie

Gatunek jajorodny, który rozmnaża się przez cały rok. Ryby można pobudzić do tarła przez częstsze i większe podmiany wody na bardziej miękką, bardziej kwaśną i nieco chłodniejszą. Dodatkowo ryby karmimy obficiej żywymi pokarmami. Parę lub grupę ryb przenosimy do uprzednio przygotowanego akwarium tarliskowego: z miękką i kwaśną wodą, roślinami o delikatnych i drobnych liściach lub innymi nośnikami tarła, światłem przyciemnionym. Tarło odbywa się przez kilka dni, a samica dziennie może uwolnić nawet 50 jaj. Wylęg larw następuje po 6-7 dniach, po kolejnej dobie narybek swobodnie pływa w poszukiwaniu pożywienia. Rodziców powinniśmy usunąć po złożeniu i zapłodnieniu przez nich jaj.