Żwawik Rathbuniego (Aphyocharax Rathbuni)

Występowanie

Gatunek słodkowodny, który w warunkach naturalnych zamieszkuje odcinki rzek Paraná i Urugwaj, ich dopływy, obszary zalewowe na terenie Brazylii, Paragwaju, Urugwaju i Argentyny. Są to zacienione odcinki, z bogatą szatą roślinną, podłożem piaszczystym, o powolnym nurcie.

Wygląd zewnętrzny żwawika Rathbuniego

Rybka charakteryzuje się oliwkowo-niebieskim ubarwieniem ciała, ze srebrzystym połyskiem i czerwonawym podbrzuszem w części od jego połowy do nasady płetwy ogonowej. W odróżnieniu do żwawika czerwieniaka obszar ten sięga aż do linii bocznej ryby. Płetwy odbytowa i ogonowa są przezroczysto-czerwone, pozostałe płetwy przezroczyste. Gatunek posiada widoczną płetwę tłuszczową. Samica jest grubsza w partiach brzusznych, natomiast pierwsze promienie płetwy odbytowej samca są przekształcone w tzw. haczyki partnerskie, które umożliwiają przytrzymanie samicy podczas rozmnażania. Samiec jest także bardziej wybarwiony, a po osiągnięciu dojrzałości płciowej końcówki wszystkich jego płetw stają się białawe, a z czasem na płetwie odbytowej i grzbietowej pojawia się czarnawy pasek.

Usposobienie

Jest to aktywny, spokojny gatunek, który jednak podgryza płetwy ryb weloniastych. Zdecydowanie ławicowy, który najlepiej czuje się w większej grupie – minimum 6 osobników. W grupie ustanawia się hierarchia, w której dominuje zawsze samiec. Ryba pływa w górnych i środkowych partiach wodnych. Jest dość wytrzymała i łatwa w hodowli, dlatego można ją polecić początkującym akwarystom. W akwarium możemy ją przechowywać z innymi małymi gatunkami kąsaczowatych, kiryskami, małymi zbrojnikami.

Akwarium

Żwawik Rathbuniego preferuje przestronne akwaria, dłuższe niż wyższe, z otwartymi przestrzeniami do swobodnego pływania, licznymi kryjówkami wśród gęstej roślinności, korzeni, poskręcanych gałęzi, z piaszczystym podłożem. Niezbędne przyciemnione i rozproszone oświetlenie (dodatek roślin pływających ułatwi to zadanie), szczelne przykrycie akwarium (ryby są bardzo skoczne), skuteczna filtracja oraz systematyczne podmiany części wody. Ciemniejsza aranżacja akwarium sprawi, że rybki przepięknie się wybarwią.

Rozmnażanie

Gatunek jajorodny. Najlepiej jest rozmnażać te ryby w osobnym akwarium hodowlanym z kępami roślin o miękkich i drobnych liściach, z lekko kwaśną, bardzo miękką wodą, bez oświetlenia. Do tarła ryby pobudzamy poprzez podniesienie temperatury do górnej granicy przedziału skali oraz obfite karmienie żywymi pokarmami. Do zbiornika hodowlanego przenosimy wieczorem najbardziej wybarwionego samca i najgrubszą samicę. Tarło powinno się odbyć następnego dnia w godzinach porannych, po intensywnych zalotach. Samica składa nawet około 200 jajeczek wśród roślin. Po tarle usuwamy rodziców jak najszybciej – nie opiekują się ikrą, a mogą nawet ją zjadać. Larwy wylęgają się po dobie, po kolejnych 4-5 narybek pływa w poszukiwaniu pożywienia. Warto zauważyć, że narybek w pierwszych tygodniach porusza się niemrawo, wręcz pozostaje w bezruchu, jakby był martwy, a do tego leży na grzbiecie.